Πώς προετοιμάζω το παιδί μου για την πρώτη επίσκεψη στον ψυχολόγο;
Μπορεί να ανησυχείτε ότι το παιδί σας θα αναστατωθεί ή θα μπερδευτεί όταν το ενημερώσετε για μια επερχόμενη επίσκεψη στον ψυχολόγο. Είναι πολύ σημαντικό να είστε όσο το δυνατόν πιο ειλικρινείς σχετικά με την επικείμενη επίσκεψη όπως και με το λόγο για τον οποίο αυτή συμβαίνει. Το ζήτημα θα συζητηθεί κατά τη διάρκεια της επίσκεψης είναι όμως σημαντικό να έχετε προετοιμάσει το παιδί σας για αυτό.
Εξηγήστε στα μικρά παιδιά ότι αυτή η επίσκεψη δεν έχει να κάνει με εξετάσεις, εμβόλια και ενέσεις. Ακόμη, θα ήταν καλό να τονίσετε ότι αυτού του είδους ο γιατρός μιλά και παίζει με τα παιδιά (και τις οικογένειές τους) για να τα βοηθήσει να λύσουν τα προβλήματά τους και να αισθανθούν καλύτερα. Το παιδί είναι πολύ πιθανόν να αισθανθεί πιο ανακουφισμένο μαθαίνοντας ότι ο/ η ψυχολόγος θα βοηθήσει και τους γονείς του ή/ και άλλα μέλη της οικογένειάς του.
Τα μεγαλύτερα παιδιά και οι έφηβοι αισθάνονται καλύτερα όταν πληροφορούνται πως οτιδήποτε συζητήσουν με τον ψυχολόγο είναι εμπιστευτικό και δεν μπορεί να αποκαλυφθεί σε κανέναν άλλο, συμπεριλαμβανομένων των γονιών, χωρίς την άδειά τους – εξαίρεση αποτελεί η περίπτωση στην οποία εντοπιστεί ότι υπάρχουν αυτοκτονικές σκέψεις ή βάσιμη πρόθεση να βλάψουν τον εαυτό τους ή κάποιον άλλο.
Παρέχοντας αυτές τις πληροφορίες πριν από την πρώτη επίσκεψη στον ψυχολόγο μπορεί να βοηθήσει, καθώς το παιδί γνωρίζει τι να περιμένει, δεν αισθάνεται παραγκωνισμένο ή συγχυσμένο σχετικά και υπάρχει η διαβεβαίωση ότι όλη μαζί η οικογένεια εργάζεται και προσπαθεί να αντιμετωπίσει τη δυσκολία.
Πότε θα ήταν καλό να πάω το παιδί μου στον ψυχολόγο
Τι συμβαίνει στο γραφείο του ψυχολόγου: Τι να πω στο παιδί μου
Πώς να στηρίξετε επιπλέον το παιδί σας
Όταν το παιδί σας αντιμετωπίζει συναισθηματικές δυσκολίες, να είστε εκεί να ακούτε και να νοιάζεστε και να παρέχετε υποστήριξη χωρίς κριτική. Η υπομονή είναι επίσης κρίσιμη καθώς πολλά μικρά παιδιά δεν μπορούν να εξηγήσουν λεκτικά τους φόβους και τα συναισθήματά τους.
Βρείτε χρόνο να συζητήσετε με το παιδί σας τις αγωνίες και τις ανησυχίες του. Περιορίστε τους περισπασμούς κλείνοντας τηλεόραση και υπολογιστή και αφήνοντας τον τηλεφωνητή να απαντήσει στις κλήσεις σας. Αυτό θα του δείξει καθαρά ότι εκείνο είναι η πρώτη σας προτεραιότητα.
Πιο αναλυτικά:
Συζητείστε ανοικτά και όσο γίνεται συχνότερα με το παιδί σας.
Δείξτε του φανερά την αγάπη και την τρυφερότητά σας ειδικά σε δύσκολες στιγμές.
Γίνετε το καλό παράδειγμα φροντίζοντας τις δικές σας σωματικές, ψυχολογικές και συναισθηματικές ανάγκες.
Ζητείστε την υποστήριξη του συντρόφου σας, κοντινών συγγενικών προσώπων, του παιδιάτρου σας, των δασκάλων του παιδιού σας.
Βελτιώστε την επικοινωνία στο σπίτι οργανώνοντας οικογενειακές συγκεντρώσεις οι οποίες κλείνουν ευχάριστα (πχ. παίζοντας κάποιο παιχνίδι, φτιάχνοντας ένα γλυκό που αρέσει σε όλους κλπ.).
Όσο δύσκολο κι αν είναι, θέστε όρια σε ανάρμοστες ή προβληματικές συμπεριφορές. Συμβουλευτείτε τον ψυχολόγο για στρατηγικές ώστε να ενθαρρύνετε το παιδί σας να γίνει πιο συνεργάσιμο.
Επικοινωνείτε συχνά με τον ψυχολόγο.
Να είστε ανοικτοί σε κάθε τύπου ανατροφοδότηση τόσο από το παιδί σας όσο και από τον ψυχολόγο.
Σεβαστείτε τη σχέση ανάμεσα στο παιδί και τον ψυχολόγο του. Εάν αισθάνεστε κάποιου είδους «απειλή», συζητείστε το με τον ψυχολόγο (δεν υπάρχει καμιά ντροπή σε κάτι τέτοιο).
Χαρείτε μαζί με το παιδί σας συμμετέχοντας σε αγαπημένες ασχολίες.
Αναγνωρίζοντας τις δυσκολίες και ζητώντας βοήθεια όσο γίνεται νωρίτερα, βοηθάτε το παιδί σας – και όλη την οικογένειά σας – να ξεπεράσετε τις δύσκολες στιγμές και ανοίγετε το δρόμο για πιο ευτυχισμένες και υγιείς καταστάσεις.
Μάθετε Περισσότερα«Πότε θα ήταν καλό να πάω το παιδί μου στον ψυχολόγο;»
Τα παιδιά, μπορούν, όπως και οι ενήλικες, να ωφεληθούν από μια επίσκεψη στον ψυχολόγο. Ο ψυχολόγος μπορεί να βοηθήσει το παιδί να αποκτήσει ικανότητες επίλυσης προβλημάτων όπως και να του διδάξει τη σημασία της αναζήτησης βοήθειας. Ο ψυχολόγος μπορεί να βοηθήσει παιδιά και τις οικογένειές τους να αντιμετωπίσουν το στρες και μια σειρά συναισθηματικών ζητημάτων και ζητημάτων συμπεριφοράς.
Πολλά παιδιά χρειάζονται βοήθεια να αντιμετωπίσουν το σχολικό άγχος, το στρες λόγω εξετάσεων, το σχολικό εκφοβισμό ή την βλαβερή επιρροή μιας ομάδας συνομηλίκων. Άλλα παιδιά χρειάζονται βοήθεια να επικοινωνήσουν τα συναισθήματά τους σε σχέση με οικογενειακά θέματα, ειδικά στην περίπτωση κάποιας μεγάλης αλλαγής.
Σημαντικά γεγονότα ζωής – όπως ο θάνατος ενός μέλους της οικογένειας, ενός φίλου ή ενός κατοικίδιου, ένα διαζύγιο ή μια μετακόμιση, μία σοβαρή ασθένεια μέσα στην οικογένεια, κάποιο περιστατικό κακοποίησης ή τραύμα – μπορούν να πυροδοτήσουν στρες το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε δυσκολίες στη συμπεριφορά, στον ύπνο, αλλαγές στη διάθεση ή την όρεξη και στη σχολική και ακαδημαϊκή επίδοση του παιδιού.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, δεν είναι ξεκάθαρο τι προκάλεσε την απότομη απόσυρση του παιδιού, το άγχος, τη λύπη, το θυμό ή τη διαρκή αναστάτωση. Εάν, όμως, αισθάνεστε ότι το παιδί σας πιθανόν να αντιμετωπίζει κάποια συναισθηματική δυσκολία ή δυσκολία στη λειτουργική του συμπεριφορά, ή χρειάζεται βοήθεια για να ανταπεξέλθει σε ένα δύσκολο γεγονός που βιώνει, εμπιστευτείτε το ένστικτό σας.
Σημάδια ότι το παιδί μπορεί να ωφεληθεί βλέποντας έναν ψυχολόγο μπορεί να είναι:
• αναπτυξιακή καθυστέρηση στο λόγο, στην κινητικότητα ή την εκπαίδευση τουαλέτας
• μαθησιακές δυσκολίες
• δυσκολίες στην προσοχή και τη συγκέντρωση (όπως στη ΔΕΠ-Υ)
• δυσκολίες στη συμπεριφορά (πχ. υπερβολικός θυμός, διαταραχές στην πρόσληψη τροφής, βρέξιμο του κρεβατιού)
• μια αξιοσημείωτη πτώση στην ακαδημαϊκή επίδοση, ειδικά εάν το παιδί συνήθως είχε καλές επιδόσεις και βαθμολογίες
• επεισόδια στενοχώριας, κατάθλιψης και συχνού κλάματος
• κοινωνική απόσυρση ή απομόνωση
• να είναι θύμα ή θύτης σχολικού εκφοβισμού άλλων παιδιών
• υπερβολικά επιθετική συμπεριφορά (όπως δαγκωνιές, κλωτσιές και χτυπήματα)
• αιφνίδιες αλλαγές στη διατροφική συμπεριφορά (ειδικά στους εφήβους)
• αϋπνία ή αυξημένη υπνηλία
• πολλές σχολικές απουσίες ή συχνή αργοπορία
• εναλλαγές στη διάθεση (χαρούμενο τη μια στιγμή, αναστατωμένο την επόμενη)
• ανάπτυξη ή αύξηση δυσφοριών (πχ. πονοκέφαλοι, στομαχόπονοι ή γενικότερη αδιαθεσία) παρά την ιατρική διάγνωση περί οργανικής ευρωστίας
• διαχείριση μιας σοβαρής, ανίατης ή χρόνιας ασθένειας
• σημάδια από χρήση αλκοόλ, ναρκωτικών ή άλλων ουσιών
• δυσκολίες συμπεριφοράς και συναισθηματικές δυσκολίες έπειτα από χωρισμό, διαζύγιο ή μετακόμιση
• θέματα που σχετίζονται με πένθος
• σωματική, συναισθηματική ή σεξουαλική κακοποίηση ή άλλα τραυματικά για το παιδί γεγονότα.
Ακόμη και τα παιδιά τα οποία δε βρίσκονται ακόμη σε σχολική ηλικία θα μπορούσαν να ωφεληθούν από μια επίσκεψη στον ψυχολόγο, εάν υπάρχει μια σημαντική καθυστέρηση στην κατάκτηση αναπτυξιακών ορόσημων, όπως το περπάτημα, η ομιλία, η εκπαίδευση στην τουαλέτα, και εάν υπάρχουν ανησυχίες σχετικά με αυτισμό ή άλλες αναπτυξιακές διαταραχές.
Διαβάστε ακόμη:
Πώς προετοιμάζω το παιδί μου για την πρώτη επίσκεψη στον ψυχολόγο
Τι συμβαίνει στο γραφείο του ψυχολόγου: Τι να πω στο παιδί μου
Μάθετε ΠερισσότεραΗ επίσκεψη στον ψυχολόγο είναι πράγματι ακριβή;
Στις μέρες μας, περισσότερο από άλλοτε, τίθεται επίκαιρο και φλέγον το ζήτημα του κόστους της επίσκεψης στον ψυχολόγο. Βέβαια, και πριν από την οικονομική κρίση όποτε έφτανε η συζήτηση στο θέμα αυτό ακούγαμε φράσεις όπως «αυτές είναι πολυτέλειες», «δεν υπάρχουν χρήματα για τέτοια», «οι ψυχολόγοι είναι πανάκριβοι» κλπ. Τα παραπάνω δείχνουν καθαρά ότι γενικά επικρατεί η πεποίθηση ότι η αναζήτηση ψυχολογικής υποστήριξης είναι ακριβή, απευθύνεται σε ανθρώπους εύπορους και είναι μάλλον περιττή. Η επίσκεψη στον ψυχολόγο, όμως, δεν έχει ειδικό κοινό, απευθύνεται σε όλους χωρίς οικονομικές, κοινωνικές ή άλλες διακρίσεις. Δε θα έπρεπε να τη διαφοροποιούμε στο νου μας από την υγεία και την παιδεία. Μέσα από την κατάλληλη ψυχολογική υποστήριξη ο άνθρωπος μπορεί να αποκτήσει καλύτερη ψυχική υγεία και πνευματική ανάπτυξη.
Η αλήθεια είναι ότι οι δημόσιες δομές που παρέχουν δωρεάν ψυχολογικές υπηρεσίες είναι αρκετά περιορισμένες, γεγονός το οποίο οφείλεται στην προβληματική πολιτική που ακολουθείται γενικά για τα θέματα δημόσιας υγείας στη χώρα μας. Όσον αφορά την παροχή των υπηρεσιών αυτών σε επίπεδο ιδιωτών ψυχολόγων, αρκετοί εκφράζουν σκεπτικισμό σχετικά με το αντίτιμο που καλείται κανείς να καταβάλλει.
Εννοείται ότι ο ψυχολόγος, όπως ο γιατρός και ο δάσκαλος, αμείβεται καθώς μέσα από την εργασία του κερδίζει τα προς το ζην. Η κοστολόγηση των προσφερόμενων υπηρεσιών εναπόκειται στην προσωπική κρίση του επαγγελματία, συνήθως όμως λαμβάνονται υπόψη τα δεδομένα του συγκεκριμένου επαγγελματικού χώρου. Πολλοί ψυχολόγοι, ειδικά αυτή την περίοδο, καθορίζουν την αμοιβή τους κατά περίπτωση, συνυπολογίζοντας την οικονομική δυνατότητα του ατόμου, τη συχνότητα των επισκέψεων και άλλους παράγοντες, καθιστώντας έτσι την κοστολόγηση λογική και εναρμονισμένη με την πραγματικότητα κάθε προσώπου.
Πέρα, όμως, από τις πραγματικές εξωτερικές συνθήκες, υπάρχουν σημαντικοί μηχανισμοί οι οποίοι επηρεάζουν τον τρόπο που αντιλαμβάνεται κανείς την παροχή ψυχολογικής βοήθειας και τη σχέση της με τα χρήματα. Συχνά κάποιος χρησιμοποιεί ως πρόσχημα τα χρήματα ώστε να αποτραπεί να προχωρήσει σε κάτι το οποίο, αν και αισθάνεται ότι χρειάζεται, την ίδια στιγμή τον φοβίζει καθώς είναι άγνωστο και προϋποθέτει αλλαγές, γεγονός που δημιουργεί ανασφάλεια και αβεβαιότητα. Σε αυτή την περίπτωση απαιτείται η συνειδητοποίηση ότι τα χρήματα διατίθενται αλλού από επιλογή και ότι η έλλειψη χρημάτων δεν αποτελεί το πραγματικό εμπόδιο.
Από την άλλη, καλό θα ήταν, αρχικά, να εξετάσει κανείς τα κέρδη και τις επενδύσεις που κάνει. Ας συγκρίνει πόσα χρήματα ξοδεύει ετησίως σε πράγματα που θα τον βοηθήσουν να αισθανθεί καλά επιφανειακά (αυτοκίνητα, ρούχα, διακοπές, ωραία δείπνα, δώρα κλπ.) με το κόστος που θα έχει η δουλειά που θα κάνει με τον ψυχολόγο μέσα από την ανάλυση της συμπεριφοράς, των σκέψεων και των συναισθημάτων του. Επιπλέον, ας σκεφτεί κανείς πόσα χρήματα θα μπορούσε να κερδίζει εάν γνώριζε και ανέπτυσσε το πλήρες δυναμικό του και ήταν στην πλεονεκτική θέση να αναιρέσει τα εμπόδια που τον κρατούν πίσω. Το να αντιμετωπίσει κανείς την ψυχολογική υποστήριξη ως μία επένδυση για την ψυχική του ευημερία που απαιτεί κάποιες μικρές θυσίες και μία πιο ορθολογική διαχείριση εσόδων δεν είναι κάτι εξωπραγματικό και ανέφικτο.
Ακόμη, αξίζει κανείς να συνυπολογίσει ότι τα συναισθηματικά προβλήματα και το στρες μας κάνουν αποδεδειγμένα περισσότερο επιρρεπείς και ευάλωτους σε ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα υγείας, τα οποία μπορούν να επιφέρουν πολύ μεγάλα κόστη και αποχή από την εργασία. Επίσης, η βαρυθυμία και το άγχος επηρεάζουν την ποιότητα της καθημερινής μας ζωής. Εκτός του ότι δε νιώθει κανείς καλά, έχει προβλήματα συγκέντρωσης και προσοχής, τα οποία μπορεί να επιφέρουν σημαντικά λάθη, παραλείψεις και ατυχήματα. Επιπλέον, η δική μας κακή διάθεση επηρεάζει και τους γύρω μας. Δε θα μπορεί κανείς να είναι ο γονιός, ο σύντροφος ή ο φίλος που θα ήθελε. Και όταν αυτά τα θέματα αφεθούν να χρονίσουν, είναι σίγουρα επιβαρυντικό.
Από προσωπική εμπειρία μπορώ με βεβαιότητα να καταθέσω ότι αν κάποιος πραγματικά θέλει, θα βρει τον τρόπο να το κάνει και θα κρίνει αν αξίζει το κόστος. Αν κάτι μας δίδαξε η οικονομική κρίση στην οποία βρισκόμαστε είναι ότι στη ζωή υπάρχουν σημαντικότερα πράγματα από το χρήμα. Η ψυχική μας υγεία και ευημερία ανήκει σίγουρα σε αυτά.
Μάθετε Περισσότερα«Γιατί να πάω σε ψυχολόγο; Θα τα πω στους φίλους μου.»
Συχνά οι άνθρωποι ρωτούν γιατί να μπουν στον κόπο να επισκεφθούν ένα ψυχολόγο όταν μπορούν απλά να συζητήσουν με τους φίλους τους αυτό που τους απασχολεί. Οι φίλοι σας σας ξέρουν καλά, αισθάνεστε άνετα μαζί τους, και υπάρχει νοιάξιμο και εμπιστοσύνη ανάμεσά σας. Ακόμη, τους φίλους δε θα τους πληρώσετε ούτε θα χρειαστεί να τους κλείσετε επαγγελματικό ραντεβού. Ωραία όλα αυτά και σωστά.
Τι μπορεί, όμως, να κάνει ένας ψυχολόγος που ένας φίλος δε μπορεί;
Πρώτα απ’ όλα, μια θεραπευτική συνάντηση είναι ιδιωτική και απόλυτα εμπιστευτική. Μπορείτε να μιλήσετε ελεύθερα, χωρίς το φόβο ότι όσα έχετε να πείτε θα φτάσουν κάπου που με τίποτε δε θα θέλατε. Πιθανόν να υπάρχουν πράγματα τα οποία θεωρείτε ντροπιαστικά ή σας στενοχωρούν και αισθάνεστε την ανάγκη να τα συζητήσετε. Μπορείτε πάντα να τα συζητήσετε με ένα φιλικό ή συγγενικό πρόσωπο, αλλά πιθανόν να προτιμήσετε την εχεμύθεια που ένας ψυχολόγος μπορεί να σας προσφέρει. Ακόμη, ένας ψυχολόγος έχει εκπαιδευτεί να εντοπίζει τα μοτίβα συμπεριφοράς σας, και εκείνα που είναι λειτουργικά και αυτά που δεν είναι και τόσο. Ο ψυχολόγος θα σας τα υποδείξει και μαζί θα εργαστείτε πάνω σε αυτά ώστε να ενισχύσετε τα λειτουργικά μοτίβα, να αναγνωρίσετε και να αποφύγετε τα όχι και τόσο ωφέλιμα. Για παράδειγμα, πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι έχουν τα ίδια προβλήματα στις σχέσεις τους ξανά και ξανά, μπορούν να μάθουν να κάνουν καλύτερες επιλογές στη συμπεριφορά τους και να βρίσκουν πιο ταιριαστούς συντρόφους. Άλλοι άνθρωποι μπορεί να δυσκολεύονται να τα πάνε καλά με τους ανθρώπους στη δουλειά τους, να κάνουν φίλους ή να νιώθουν μοναξιά ή άγχος. Η επίσκεψη σε έναν ψυχολόγο βοηθά πραγματικά τους ανθρώπους με όλων των ειδών τις σχέσεις, κυρίως επειδή είναι ένα είδος σχέσης-τεστ. Λαμβάνετε ανατροφοδότηση ενώ δοκιμάζετε νέους τρόπους συμπεριφοράς σε ένα ασφαλές περιβάλλον. Οι φίλοι, από την άλλη πλευρά, μπορεί να μην απόλυτα ειλικρινείς μαζί σας επειδή δε θέλουν να σας πληγώσουν. Ούτε ένας ψυχολόγος θέλει φυσικά να σας πληγώσει αλλά γνωρίζει πώς να είναι ευθύς και ειλικρινής και πώς να σας πει κάποια πράγματα με τρόπο που να μην είναι τόσο επώδυνος. Και εάν είναι επώδυνα, μπορούμε πάντα να επιβραδύνουμε, να συνεχίσουμε με έναν άλλο ρυθμό που θα σας βοηθήσει να αισθανθείτε ασφαλείς και θα σας βοηθήσει να νιώθετε λιγότερο άγχος ή θλίψη.
Δηλαδή δεν μπορεί ένας φίλος να δώσει μια συμβουλή ή να βοηθήσει να βρεθεί μια άκρη;
Σίγουρα, ένας φίλος μπορεί να μοιραστεί ιδέες για το τι είναι το καλύτερο για σας και να σας πει τι να κάνετε. Και οι ψυχολόγοι έχουμε κάποιες ιδέες για το τι είναι καλύτερο, αλλά θα σας βοηθήσουμε να βρείτε την άκρη μόνοι σας. Ο ψυχολόγος θα σας βοηθήσει να κοιτάξετε βαθύτερα μέσα σας για να βρείτε τις δικές σας λύσεις και πώς να θυμάστε αυτό το μονοπάτι για να το ξαναβρείτε την επόμενη φορά που θα το χρειαστείτε. Οι ψυχολόγοι ενθαρρύνουν τους ανθρώπους στην αυτογνωσία και να βρίσκουν λύσεις μόνοι τους. Έτσι θα βοηθήσουν τους ανθρώπους να ζήσουν πιο γεμάτες ζωές.
Και πώς θα ξέρετε ότι βρήκατε το σωστό ψυχολόγο;
Όπως με κάθε καινούριο άτομο, όταν πρωτοσυναντάτε έναν ψυχολόγο, χρειάζεται να τον γνωρίσετε και να μάθετε να τον εμπιστεύεστε. Τις περισσότερες φορές θα εμπιστευτείτε το ένστικτό σας. Συμπαθείτε ο ένας τον άλλο; Θεωρείτε ότι μπορείτε να αισθανθείτε άνετα με αυτόν τον άνθρωπο; Είναι κάπως τρομακτικό να ξεκινά κανείς θεραπεία και πολύ αμήχανο να μιλά κανείς σε έναν άγνωστο για την προσωπική του ζωή. Όλοι οι ψυχολόγοι έχουμε τρόπους να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να αισθανθούν άνετα, πχ. δίνοντας προσοχή στα συναισθήματα τα οποία δεν εκφράζονται παρά μόνο με τη γλώσσα του σώματος, αφήνοντας τη συζήτηση να εξελιχθεί φυσικά, προσκαλώντας οποιαδήποτε ερώτηση, ειδικά αν σας φαίνεται αφελής, πιθανόν κάνοντας και κάποιο αστείο, γιατί στη θεραπεία μπορεί και αυτό να έχει θέση.
Υπάρχει περίπτωση κάποιος να εξαρτηθεί από τον ψυχολόγο του;
Μπορεί κάποια στιγμή να αισθανθείτε εξάρτηση αλλά οι ψυχολόγοι μετράμε την επιτυχία μας στις ικανότητες των ανθρώπων να μαθαίνουν και να προχωρούν, επιτρέποντάς τους να αφήνουν τη θεραπεία έχοντας κατακτήσει πιο υγιείς στρατηγικές για να κάνουν τη ζωή τους καλύτερη. Όταν θεωρήσετε ότι έφτασε η στιγμή να διακόψετε τη θεραπεία, το καλύτερο είναι να το συζητήσετε με τον ψυχολόγο σας και να επανεξετάσετε τους αρχικούς σας στόχους. Τους πετύχατε; Υπάρχουν μήπως νέοι στόχοι για τους οποίους θα θέλατε να δουλέψετε; Εάν συμφωνείτε και οι δύο ότι ήρθε η στιγμή να πέσουν τίτλοι τέλους στη θεραπευτική σχέση μπορείτε να διαθέσετε μια ξεχωριστή συνάντηση για αυτόν τον τερματισμό, ώστε να αποχαιρετήσετε ο ένας τον άλλο. Να ξέρετε, ο αποχαιρετισμός είναι το ίδιο σημαντικός με την αρχή μιας γνωριμίας.
Μάθετε Περισσότερα«Μήπως το παιδί μου έχει δυσλεξία;»
«Πώς θα καταλάβω αν το παιδί μου έχει δυσλεξία και πρέπει να επισκεφθώ ειδικό;» Αυτή αποτελεί μια από τις πιο συνηθισμένες ερωτήσεις – αγωνίες ενός γονέα που βλέπει το παιδί του να δυσκολεύεται στις σχολικές απαιτήσεις. Αν το παιδί σας είναι μαθητής στο δημοτικό σχολείο και εμφανίζει αρκετά από τα παρακάτω συμπτώματα, είναι πολύ πιθανό να αντιμετωπίζει δυσλεξία, η οποία αποτελεί μια από τις κύριες αιτίες για δυσκολίες στη μάθηση:
– Κατά την ανάγνωση παραλείπει λέξεις ή γραμμές.
– Έχει δυσκολίες στην κατανόηση αυτού που διαβάζει.
– Βλέπει τα γράμματα να κινούνται όταν διαβάζει ή γράφει.
– Έχει δυσκολίες στη γραφή και κάνει συχνά λάθη.
– Τείνει να αποφεύγει το γράψιμο και έχει δυσανάγνωστο γραφικό χαρακτήρα.
– Έχει δυσκολίες στην αντιγραφή.
– Δοκιμάζεται όταν χρειάζεται να βάλει τις σκέψεις του σε λέξεις.
– Τα πάει καλά στους μαθηματικούς υπολογισμούς αλλά δυσκολεύεται σε οτιδήποτε αφορά λέξεις.
– Μαθαίνει καλύτερα βιωματικά παρά μέσα από το γραπτό ή προφορικό γλωσσικό υλικό.
– Αποσπάται εύκολα η προσοχή του.
– Είναι υπερδραστήριο αλλά με χαμηλή απόδοση στη σχολική τάξη.
– Τείνει να πιάνει το μολύβι διαφορετικά ή πολύ σφιχτά.
– Συχνά μπερδεύει το δεξί με το αριστερό.
– Παρουσιάζει δυσκολίες στην αδρή κινητικότητα. Μπορεί να μην έχει καλή αίσθηση ισορροπίας.
– Παρουσιάζει δυσκολίες στη λεπτή κινητικότητα. Δεν πιάνει καλά το μολύβι, δυσκολεύεται να δέσει τα κορδόνια του.
– Εγκαταλείπει εύκολα τις διάφορες δραστηριότητες.
– Δυσκολεύεται να διαβάσει την ώρα σε αναλογικό ρολόι.
– Δυσκολεύεται να οργανώσει το χώρο του.
– Έχει την τάση να είναι αναβλητικό και ακατάστατο.
– Είναι έξυπνο αλλά παλεύει για να τα καταφέρει στο σχολείο.
Όταν ο γονιός αναγνωρίζει κάποια από τα παραπάνω χαρακτηριστικά στο παιδί του, τότε είναι σκόπιμο να ερευνήσει περισσότερο την πιθανότητα ύπαρξης δυσλεξίας σε έναν ειδικό. Έτσι, θα βοηθήσει το παιδί να μάθει καλύτερα τον εαυτό του και να κατανοήσει την πραγματικότητα στην οποία ζει, και το περιβάλλον του παιδιού θα προσαρμοστεί στις ιδιαίτερες ανάγκες του.
δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ‘Παριανή Ενημέρωση’, Οκτώβριος 2014.
Μάθετε ΠερισσότεραΤο παιδί στον ψυχολόγο
Πολλοί άνθρωποι αναρωτιούνται μήπως μιλώντας στον ψυχολόγο εκτίθενται οι ίδιοι και τα παιδιά τους, ενώ – λίγοι πια, ευτυχώς – ανησυχούν μήπως το γεγονός ότι απευθύνονται σε ειδικό υποδηλώνει κάποια σοβαρή πάθηση. Για να βοηθηθεί ο γονιός από τον ψυχολόγο χρειάζεται να κάνει το πρώτο βήμα και να παραδεχτεί ότι ο γιος ή η κόρη του αντιμετωπίζει δυσκολίες και έχει ανάγκη τη βοήθεια ενός τρίτου. Όσο αφήνουμε έστω και ένα ελαφρύ σύμπτωμα, αυτό μπορεί να επιδεινωθεί και να καταλήξει να γίνει κυρίαρχο στον ψυχισμό του παιδιού. O ψυχολόγος έχει εξειδικευμένες γνώσεις και μπορεί να δει αντικειμενικά τη δυσκολία και να καθοδηγήσει κατάλληλα – κάτι που δε μπορούν να κάνουν συγγενείς και φίλοι λόγω έλλειψης σχετικών γνώσεων αλλά και συναισθηματικής εμπλοκής.
Οι γονείς χρειάζεται να απευθυνθούν σε ειδικό όταν:
– Έχουν απορίες ή διαφωνίες σχετικά με τη διαπαιδαγώγηση του παιδιού.
– Η οικογένεια έχει βιώσει μια δοκιμασία, όπως χωρισμό, ασθένεια, θάνατο, που μπορεί να έχει επιπτώσεις στη ζωή του παιδιού.
– Το παιδί παρουσιάζει μαθησιακές δυσκολίες, υπερκινητικότητα, διάσπαση στην προσοχή, τραυλισμό, ενούρηση μετά τα 5 χρόνια κ.ά.
– Παρατηρείται απότομη κάμψη των σχολικών επιδόσεων, διατροφικές δυσκολίες (τρώει βουλιμικά ή παρουσιάζει ανορεξία), δυσκολίες στον ύπνο (εφιάλτες, αϋπνία).
– Κλείνεται στον εαυτό του, αποφεύγει το διάλογο ή είναι έντονα ανυπάκουο, επιτίθεται και προκαλεί.
– Νιώθει άσχημα με τον εαυτό του, είναι αγχωμένο, φοβισμένο, θλιμμένο, φέρεται δειλά, δεν έχει αυτοπεποίθηση.
Ο ψυχολόγος σε εκείνους που τον επισκέπτονται παρέχει συμβουλές ανάλογα με τη δυσκολία που αντιμετωπίζουν. Όποιος απευθύνεται σε ψυχολόγο δε σημαίνει αναγκαστικά ότι αντιμετωπίζει μια ψυχική ασθένεια. Για τον ψυχολόγο κάθε παιδί είναι ξεχωριστό. Έτσι, κάθε φορά καλείται να απαντήσει σε διάφορα ερωτήματα: ποια είναι τα αίτια της δυσκολίας, πού θα βασιστεί για να βελτιωθεί η κατάσταση κτλ. Συχνά αρκεί οι ίδιοι οι γονείς να διαφοροποιήσουν τη στάση τους προκειμένου να βοηθήσουν το παιδί τους. Ο ψυχολόγος θα τους βοηθήσει και θα τους καθοδηγήσει στην αλλαγή. Επισκεπτόμενοι οι γονείς τον ειδικό έχουν κάνει ήδη ένα τεράστιο βήμα.
δημοσιεύτηκε στην Ατζέντα Υγείας – Ετήσιος οδηγός υπηρεσιών υγείας Πάρου & Αντιπάρου, Τεύχος 2, 2013.
Μάθετε Περισσότερα