Η καλύτερη δυνατή ζωή σας σε 3 βήματα
Προσπαθήστε να φανταστείτε την καλύτερη δυνατή ζωή σας αυτή τη νέα χρονιά που ανοίγεται μπροστά μας. Το να αναλογιζόμαστε το ιδανικό μας μέλλον βοηθά να νιώθουμε μεγαλύτερη αισιοδοξία και να είμαστε σκόπιμοι σε σχέση με τους στόχους και τις επιθυμίες μας.
Αυτή η πρακτική υποστηρίζεται από αρκετές επιστημονικές έρευνες. Όταν φανταζόμαστε τον καλύτερο δυνατό εαυτό σας, προτείνουν οι έρευνες, νιώθουμε πιο αισιόδοξοι και θετικοί για τη ζωή, κάτι που μας παρακινεί να αφοσιωθείτε στην εκπλήρωση των στόχων μας. Και το να είμαστε πιο ευτυχισμένοι μπορεί να αυξήσει την προθυμία μας να ασχοληθούμε και με κοινωνικά προβλήματα, το οποίο σημαίνει ότι μπορεί να κάνουμε τη διαφορά στον κόσμο, όχι μόνο για μας ως ξεχωριστά άτομα, αλλά και συλλογικά. Ακόμη, αυτή η πρακτική δεν περιορίζεται σε συγκεκριμένους τύπους προσωπικότητας ή συγκεκριμένες κουλτούρες. Έχει δοκιμαστεί με πολύ καλά αποτελέσματα σε διαφορετικούς πληθυσμούς ανά τον κόσμο.
Κανείς δεν μπορεί να υποσχεθεί ότι θα λειτουργήσει απόλυτα και για σας. Όμως το να οραματίζεστε την καλύτερη δυνατή ζωή σας μπορεί να κάνει τη διαφορά όσον αφορά το πώς αισθάνεστε για το μέλλον – και αυτό μόνο καλό θα μπορούσε να είναι για το έτος που μόλις ξεκίνησε.
Ας δούμε τα βήματα της πρακτικής της καλύτερης δυνατής ζωής, του καλύτερου δυνατού εαυτού:
1. Αφιερώστε μια στιγμή για να φανταστείτε τη ζωή σας στο μέλλον. Αναρωτηθείτε, ποια είναι η καλύτερη δυνατή ζωή που μπορείτε να φανταστείτε. Λάβετε υπόψη όλους τους σχετικούς τομείς της ζωής σας, όπως η εργασία σας, η οικογενειακή σας ζωή, οι σχέσεις, τα χόμπι και η υγεία σας. Στη συνέχεια, γράψτε συνεχώς για περίπου 15 λεπτά ποιο φαντάζεστε να είναι αυτό το καλύτερο δυνατό μέλλον.
2. Εάν μπείτε στον πειρασμό να σκεφτείτε τα εμπόδια που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στη ζωή σας, οικονομικά, κοινωνικά ή άλλα, αφήστε τα όλα για λίγο στην άκρη για χάρη της άσκησης. Εστιάστε στο να φανταστείτε ένα πιο λαμπρό μέλλον στο οποίο είστε ο καλύτερος εαυτός σας και οι συνθήκες αλλάζουν αρκετά ώστε αυτό να πραγματοποιηθεί.
3. Να είστε συγκεκριμένοι και δημιουργικοί, αφήνοντας τον εαυτό σας να φανταστεί όσες το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες και να είστε όσο πιο ευφάνταστοι θέλετε αφού πρόκειται για την καλύτερη δυνατή ζωή σας. Όσο πιο δημιουργικοί και συγκεκριμένοι είστε, τόσο πιο αφοσιωμένοι θα είστε στην άσκηση και τόσο περισσότερα οφέλη θα αποκομίσετε από αυτήν.
Μια χρήσιμη σημείωση: γράψτε για αυτήν την καλύτερη δυνατή ζωή σαν να συμβαίνει ήδη — δηλαδή γράψτε σε ενεστώτα χρόνο. Έτσι, για παράδειγμα, δεν γράφετε, «Θα ήθελα να μπορέσω να γράψω ένα βιβλίο κάποια μέρα», αλλά «Έχω ολοκληρώσει τη συγγραφή ενός βιβλίου για τα ψυχολογικά οφέλη της ζωής στη φύση». Όταν νιώθετε άγχος ή κατάθλιψη, μπορεί να είναι πιο δύσκολο να κάνετε την άσκηση – αλλά η έρευνα δείχνει ότι ακόμα κι έτσι είναι ευεργετική.
Το πρώτο βήμα προς την αλλαγή της ζωής μας προς το καλύτερο είναι να θέσουμε την πρόθεσή μας και την αισιοδοξία που αυτό δημιουργεί. Ίσως όλοι χρειαζόμαστε να φανταστούμε την καλύτερη δυνατή ζωή μας. Μπορεί έτσι να διαπιστώσουμε ότι κάνοντάς το αυτό, θα έχουμε περισσότερη αισιοδοξία για το μέλλον και θα καταλάβουμε πώς να κάνουμε τον κόσμο μας καλύτερο—όχι μόνο για εμάς, αλλά για όλους.
Μάθετε ΠερισσότεραΞεπερνώντας τη μελαγχολία των γιορτών
Η περίοδος των γιορτών είναι γεμάτη προσδοκίες και την ψευδή ιδέα ότι όλοι τέτοιες μέρες πρέπει να είμαστε χαρούμενοι. Χριστουγεννιάτικες ταινίες, διαφημίσεις και ασταμάτητη εορταστική μουσική μας κάνουν να νιώθουμε ότι κάτι δεν πάει καλά με μας αν νιώθουμε μελαγχολία.
Γιατί βιώνουμε τη μελαγχολία των γιορτών;
Οι γιορτές μπορεί να προκαλέσουν συναισθήματα θλίψης και άγχος για διάφορους λόγους. Η μοναξιά και η έλλειψη κοινωνικής σύνδεσης μπορεί να επιδεινωθούν τις μέρες των εορτών, όπου δίνεται μεγάλη έμφαση στις σχέσεις και τις οικογενειακές συγκεντρώσεις.
Οι πιέσεις για συμμετοχή σε εορτασμούς μπορεί να επιδεινώσουν τη θλίψη και το άγχος, τα οποία μπορεί να αισθάνεται ήδη κάποιος καθώς εντείνουν την απόσταση με όσους δείχνουν ενθουσιασμένοι με τις γιορτές.
Οικονομικά θέματα μπορεί να προκαλέσουν ενοχές και θλίψη σχετικά με τους περιορισμούς στα δώρα που μπορεί κάποιος να προσφέρει.
Αρνητικές εμπειρίες διακοπών στο παρελθόν, ιδιαίτερα για όσους έχουν βιώσει κάποιο τραύμα, μπορεί να οδηγήσουν σε άγχος κατά την περίοδο των διακοπών.
Τέλος, το πένθος κατά τη διάρκεια των γιορτών μπορεί να είναι ιδιαίτερα δύσκολο καθώς θυμάται κανείς τις προηγούμενες διακοπές όταν ήταν παρόντα αγαπημένα πρόσωπα.
Πώς μπορείτε να διαχειριστείτε τη μελαγχολία των γιορτών;
Όταν παλεύετε με τη μελαγχολία των γιορτών, υπάρχουν διάφορες προσεγγίσεις που μπορεί να βοηθήσουν, ανάλογα με την προσωπικότητα και τις προτιμήσεις κάποιου. Δεν υπάρχει «σωστός ή λάθος» τρόπος να την αντιμετωπίσετε, αλλά το να είστε προνοητικοί μπορεί να σας προσφέρει καλύτερα αποτελέσματα.
Επιτρέψτε και αποδεχτείτε όλα τα συναισθήματα. Όταν προσπαθούμε να αγνοήσουμε ή να διώξουμε συναισθήματα, τείνουν να εμφανίζονται σε διαφορετική μορφή και να γίνονται τα πράγματα χειρότερα. Εάν παλεύετε με τη μελαγχολία των γιορτών, αποδεχτείτε ότι αυτή είναι η πραγματικότητά σας και δώστε στον εαυτό σας την άδεια να νιώσει έτσι.
Προσδιορίστε το «γιατί». Μερικές φορές δεν έχει σημασία γιατί νιώθουμε με έναν συγκεκριμένο τρόπο, αλλά όσον αφορά τη μελαγχολία των γιορτών είναι χρήσιμο να το καταλάβουμε. Ο εντοπισμός της υποκείμενης αιτίας μπορεί να σας βοηθήσει να την αντιμετωπίσετε.
Δεσμευτείτε στον εαυτό σας να κάνετε πράγματα που θα βοηθήσουν. Μόλις εντοπίσετε μερικές από τις βασικές αιτίες της μελαγχολία σας, θα είναι πιο εύκολο να δείτε πώς να τη διαχειριστείτε καλύτερα σε σχέση με πριν. Για παράδειγμα, εάν έχετε βαρεθεί την εμπορευματοποίηση των γιορτών, σκεφτείτε να ζητήσετε από τους επισκέπτες σας να φέρουν ένα χειροποίητο δώρο για να ανταλλάξουν αντί για δώρα που θα αγόραζαν από κάποιο κατάστημα.
Εάν αισθάνεστε μοναξιά κατά τη διάρκεια των διακοπών, γίνετε εθελοντής σε μια συλλογική κουζίνα ή επισκεφτείτε εγκαταστάσεις διαβίωσης ηλικιωμένων προσφέροντάς τους χριστουγεννιάτικες ευχετήριες κάρτες.
Δοκιμάστε κάτι καινούργιο. Οι διακοπές είναι τόσο γεμάτες από παράδοση που αυτό μπορεί να είναι ευλογία και κατάρα για τους ανθρώπους που έχουν να αντιμετωπίσουν τη μελαγχολία των γιορτών. Φτιάξτε τη δική σας γιορτινή παράδοση, ακόμα κι αν δεν έχει καμία σχέση με τις γιορτές. Πηγαίνετε σε ένα μουσείο, απολαύστε ένα μασάζ, προσκαλέστε φίλους και κάντε ένα μαραθώνιο επιτραπέζιων παιχνιδιών. Μπορεί ακόμη και να κάνετε κάτι διασκεδαστικό όπως να ορίσετε τον εαυτό σας ως καλό ξωτικό που αφήνει μικρά όμορφα μηνύματα στα γραμματοκιβώτια των γειτόνων.
Αν σας επισκέφτηκε η μελαγχολία των γιορτών, προσπαθήστε να θυμάστε ότι είναι μια σύντομη χρονική περίοδος κατά τη διάρκεια του έτους που σύντομα θα περάσει και η ζωή θα συνεχίσει όπως συνήθως. Στο μεταξύ περιποιηθείτε τον εαυτό σας, φερθείτε του με ευγένεια και καλοσύνη, βγείτε για περπάτημα για να βελτιώσετε τα επίπεδα ντοπαμίνης σας. φάτε υγιεινές τροφές και χρησιμοποιήστε πρακτικές όπως διαλογισμό ή ασκήσεις αναπνοής.
Μάθετε ΠερισσότεραΕκρήξεις θυμού και πώς να τις αντιμετωπίσουμε
Οι εκρήξεις θυμού, απογοήτευσης και αποδιοργανωμένης συμπεριφοράς συμβαίνουν όταν το παιδί σας «το χάνει»: κλαίει, ουρλιάζει, σφίγγει τα χέρια, κλωτσάει ή πέφτει κάτω. Οι εκρήξεις θυμού είναι ένας τρόπος για τα παιδιά να εκφράσουν τα συναισθήματά τους και να κατανοήσουν ή να αλλάξουν ό, τι συμβαίνει γύρω τους.
Αυτό συμβαίνει επειδή οι συναισθηματικές δεξιότητες των παιδιών μόλις αρχίζουν να αναπτύσσονται στη νηπιακή ηλικία. Τα λίγο μεγαλύτερα παιδιά μπορεί επίσης να έχουν αντίστοιχα ξεσπάσματα και εκρήξεις. Τα παιδιά συχνά δεν έχουν τις λέξεις για να εκφράσουν συναισθήματα και δεν έχουν ακόμη μάθει περισσότερο κατάλληλους τρόπους για να τα διαχειρίζονται.
Καταστάσεις που μπορεί να προκαλέσουν εκρήξεις θυμού
Ιδιοσυγκρασία: Κάποια παιδιά αντιδρούν πιο γρήγορα και έντονα σε απογοητευτικά γεγονότα. Τα παιδιά που αναστατώνονται εύκολα είναι πιθανότερο να έχουν κάποιο ξέσπασμα.
Πείνα, κόπωση και υπερδιέγερση μπορεί να δυσκολέψουν τα παιδιά να εκφράσουν και να διαχειριστούν τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά τους.
Καταστάσεις που το παιδί δεν μπορεί ακόμη να αντιμετωπίσει μόνο του. Για παράδειγμα, ένα μικρό παιδί μπορεί να δυσκολεύεται να αντιμετωπίσει ένα μεγαλύτερο παιδί που του παίρνει ένα παιχνίδι του.
Συναισθήματα όπως η ανησυχία, ο φόβος, η ντροπή και ο θυμός μπορεί να είναι συντριπτικά για τα παιδιά, ειδικά τα πολύ μικρά ή τα λιγότερο ώριμα.
Τι μπορείτε να κάνετε για να περιορίσετε τις εκρήξεις θυμού
Φροντίστε όσο γίνεται να τηρούνται οι ώρες φαγητού και ξεκούρασης.
Συντονιστείτε με τα συναισθήματα του παιδιού σας. Εάν γνωρίζετε πώς αισθάνεται το παιδί σας, θα μπορείτε να νιώσετε πότε έρχονται έντονα συναισθήματα.
Προσδιορίστε τι πυροδοτεί τον θυμό. Για παράδειγμα, το παιδί σας μπορεί να έχει εκρήξεις όταν πηγαίνετε στο σούπερ μάρκετ. Μπορεί, λοιπόν, να σας βοηθήσει το να πάτε για ψώνια αφού το παιδί σας έχει πάρει έναν υπνάκο και έχει φάει ένα σνακ.
Μιλήστε για τα συναισθήματα με το παιδί σας. Όταν το παιδί σας παλεύει με ένα δυνατό συναίσθημα, ενθαρρύνετέ το να δώσει όνομα στο συναίσθημα και να βρει από πού ξεκίνησε. Για παράδειγμα, “Πέταξες κάτω το παιχνίδι επειδή είδες ότι δεν λειτουργούσε; Τι άλλο θα μπορούσες να κάνεις;”.
Πώς να διαχειριστείτε τις εκρήξεις θυμού όταν συμβαίνουν
Μερικές φορές θα συμβούν εκρήξεις, ανεξάρτητα από το τι κάνετε για να τις αποφύγετε, οπότε:
Μείνετε ψύχραιμες (ή προσποιηθείτε!). Πάρτε μια στιγμή αν χρειαστεί. Αν θυμώσετε κι εσείς, η κατάσταση θα γίνει πιο δύσκολη. Όταν μιλάτε, διατηρήστε τη φωνή σας ήρεμη κι επίπεδη. Ενεργήστε σκόπιμα και αργά.
Αναγνωρίστε τα συναισθήματα του παιδιού σας. Για παράδειγμα, «Είναι πολύ ενοχλητικό όταν το παγωτό λιώνει πριν προλάβεις να το φας, έτσι δεν είναι;» Αυτό μπορεί να δώσει στο παιδί σας την ευκαιρία να ξαναπάρει τον έλεγχο των συναισθημάτων του.
Περιμένετε να περάσει η έκρηξη. Μείνετε κοντά, ώστε το παιδί σας να γνωρίζει ότι είστε εκεί αλλά μην προσπαθήσετε να συζητήσετε. Είναι πολύ αργά πια όταν έχει ξεκινήσει.
Αναλάβετε τα ηνία της κατάστασης εκεί που χρειάζεται. Εάν το ξέσπασμα συμβαίνει επειδή το παιδί σας θέλει κάτι που του έχετε αρνηθεί, μην το δώσετε.
Να είστε συνεπείς. Εάν κάποιες φορές δίνετε στο παιδί αυτό που θέλει όταν έχει κάποιο ξέσπασμα και κάποιες άλλες όχι, το πρόβλημα μπορεί να επιδεινωθεί.
Όταν το παιδί σας συμπεριφέρεται καλά, ανταμείψτε το με ενθουσιώδη έπαινο. Για παράδειγμα, όταν το παιδί δίνει όνομα σε ένα έντονο συναίσθημα όπως “φόβος” ή ηρεμεί πριν ξεκινήσει ένα ξέσπασμα. Επίσης, είναι σημαντικό να βεβαιωθείτε ότι δεν ανταμείβετε τις εκρήξεις θυμού. Για παράδειγμα, αν το παιδί σας έχει ένα ξέσπασμα επειδή λέτε “όχι” για να του αγοράσετε κάτι, αλλά του το αγοράσετε τελικά, αυτό ανταμείβει το ξέσπασμα. Ακόμη, οι φωνές και τα παρακάλια στο παιδί κατά τη διάρκεια ενός ξεσπάσματος μπορεί επίσης να είναι ανταμοιβή.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε πρώτα στο marvelousmoms.gr
Μάθετε Περισσότερα10 αλήθειες της Ψυχολογίας για τον Έρωτα
“Ζωή χωρίς έρωτα είναι δέντρο χωρίς άνθη και καρπούς”, έγραψε ο Khalil Gibran. Ο έρωτας και η αγάπη είναι από τις πιο σημαντικές συναισθηματικές εμπειρίες και ταυτόχρονα από τις πλέον παρεξηγημένες. Παρακάτω οι δέκα αλήθειες της ψυχολογίας για τον έρωτα και την αγάπη όπως επιβεβαιώνονται από πρόσφατες έρευνες:
Ο έρωτας είναι κάτι διαφορετικό από το πάθος και τη λαγνεία ή τον πόθο. Η σωματική έλξη είναι ένα σημαντικό στοιχείο του έρωτα για τους περισσότερους από εμάς αλλά το συναίσθημα του έρωτα είναι κάτι διαφορετικό από τον πόθο. Σε έρευνες με ηλεκτρονική απεικόνιση του εγκεφάλου σε πραγματικό χρόνο έχει παρατηρηθεί ότι το πάθος και η έλξη “ανάβουν” τις περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με την ανταμοιβή ενώ η αγάπη και ο έρωτας “ανάβουν” τις περιοχές που σχετίζονται με τη φροντίδα και τη συναισθηματική εγγύτητα.
Ο έρωτας αποτελεί συναίσθημα αλλά και διαρκή κατάσταση του νου. Υπάρχει μια αλήθεια στο κλισέ “δυό καρδιές που χτυπούν σαν μία”: Νέες έρευνες δείχνουν πως πράγματι βιώνουμε τον έρωτα ως μια κατάσταση ένωσης. Οι ερωτευμένοι καθρεφτίζουν τις εκφράσεις του προσώπου, τις χειρονομίες ακόμη και τους βιολογικούς ρυθμούς. Όμως, μπορεί να αποτελέσει και μια σταθερή διανοητική και συναισθηματική κατάσταση στην οποία νοιαζόμαστε βαθιά για την ευημερία του άλλου προσώπου, μας συγκινεί ο πόνος του και είμαστε έτοιμοι να βοηθήσουμε να νιώσει καλύτερα.
Το χτίσιμο μιας σταθερής σχέσης θέλει δουλειά. Τα ζευγάρια σε σταθερές σχέσεις παρουσιάζουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά: σκέφτονται θετικά ο ένας για τον άλλο όταν είναι χώρια, υποστηρίζουν την προσωπική ανάπτυξη και πρόοδο του άλλου και μοιράζονται εμπειρίες στις οποίες αποκτούν καλύτερη αυτογνωσία.
Μπορούμε να αυξήσουμε την ικανότητά μας να αγαπάμε. Ο διαλογισμός και η εξάσκηση στην ενσυνειδητότητα αυξάνουν τη δραστηριότητα στα μέρη του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη συναισθηματική εγγύτητα και τα θετικά συναισθήματα, μειώνουν τη δραστηριότητα στα κέντρα του φόβου και κάνουν τους εγκεφάλους μας περισσότερο διασυνδεδεμένους.
Δεν είναι μόνο στο μυαλό μας. Ένα μεγάλο μέρος της έρευνας δείχνει ότι η ερωτική σχέση είναι ευεργετική για τη μακροχρόνια σωματική υγεία. Η μοναξιά και η έλλειψη κοινωνικής σύνδεσης έχουν αποδειχθεί ότι μειώνουν τις ζωές μας όσο και το κάπνισμα. Το να είσαι μέλος μιας ομάδας ή μιας κοινότητας επίσης μειώνει αυτό το αποτέλεσμα.
Αν επικεντρωθούμε στην αγάπη, μπορούμε να την ενισχύσουμε. Όταν εστιάζουμε σκόπιμα την προσοχή μας στα συναισθήματα και τις ενέργειές μας προς τον αγαπημένο μας, ξεκινάμε μια θετική αμοιβαία σπείρα εκτίμησης και ευτυχίας.
Αγαπώντας ένα άτομο δεν σημαίνει ότι έχουμε λιγότερα να δώσουμε σε άλλους. Στην πραγματικότητα, ισχύει το αντίθετο. Η αγάπη είναι μια ικανότητα που μπορούμε να οικοδομήσουμε μέσω της συναισθηματικής εμπλοκής και των ενεργειών φροντίδας.
Δεν είναι άνευ όρων. Μια από τις προϋποθέσεις για το συναίσθημα του έρωτα είναι η αίσθηση ασφάλειας και εμπιστοσύνης. Οι άνθρωποι που υπέφεραν τραύματα παιδικής ηλικίας, παραμέληση ή κακοποίηση μπορεί να δυσκολευτούν περισσότερο να αισθανθούν ασφαλείς για να σχετιστούν.
Είναι μεταδοτική. Οι εκφράσεις της φροντίδας, της συμπόνιας και της συμπάθειας μπορούν να εμπνεύσουν αυτά τα συναισθήματα και σε άλλους. Αυτό παρατηρείται και στο γεγονός ότι ηγέτες όπως ο Δαλάι Λάμα ή ο Νέλσον Μαντέλα εμπνέουν τους οπαδούς τους να είναι ο καλύτερος εαυτός τους.
Η σταθερή, αμετάβλητη αγάπη είναι δυνατή, αλλά όχι ο κανόνας. Στην πραγματικότητα, ορισμένοι θεωρητικοί αμφισβητούν ακόμη και την ιδέα ενός σταθερού, αμετάβλητου “εαυτού” – δεν είμαστε το ίδιο πρόσωπο σήμερα όπως πριν από 10 χρόνια. Η εμπειρία ζωής μπορεί να μεταβάλλει τη βιολογία, τον τρόπο σκέψης και τη συμπεριφορά μας και οι σχέσεις μπορεί να αμφισβητηθούν όταν οι ανάγκες ενός ατόμου αλλάζουν ή οι σύντροφοι αναπτύσσονται προς διαφορετικές κατευθύνσεις.
Μάθετε Περισσότερα«Γιατί να πάω σε ψυχολόγο; Θα τα πω στους φίλους μου.»
“Γιατί να πάω σε ψυχολόγο; Θα τα πω στους φίλους μου.”
Συχνά οι άνθρωποι ρωτούν γιατί να μπουν στον κόπο να επισκεφθούν έναν ψυχολόγο όταν μπορούν απλά να συζητήσουν με τους φίλους τους αυτό που τους απασχολεί. Οι φίλοι σας σας ξέρουν καλά, αισθάνεστε άνετα μαζί τους, και υπάρχει νοιάξιμο και εμπιστοσύνη ανάμεσά σας. Ακόμη, τους φίλους δε θα τους πληρώσετε ούτε θα χρειαστεί να τους κλείσετε επαγγελματικό ραντεβού. Ωραία όλα αυτά και σωστά.
Τι μπορεί, όμως, να κάνει ένας ψυχολόγος που ένας φίλος δε μπορεί;
Πρώτα απ’ όλα, μια θεραπευτική συνάντηση είναι ιδιωτική και απόλυτα εμπιστευτική. Μπορείτε να μιλήσετε ελεύθερα, χωρίς το φόβο ότι όσα έχετε να πείτε θα φτάσουν κάπου που με τίποτε δε θα θέλατε. Πιθανόν να υπάρχουν πράγματα τα οποία θεωρείτε ντροπιαστικά ή σας στενοχωρούν και αισθάνεστε την ανάγκη να τα συζητήσετε. Μπορείτε πάντα να τα συζητήσετε με ένα φιλικό ή συγγενικό πρόσωπο, αλλά πιθανόν να προτιμήσετε την εχεμύθεια που ένας ψυχολόγος μπορεί να σας προσφέρει. Ακόμη, ένας ψυχολόγος έχει εκπαιδευτεί να εντοπίζει τα μοτίβα συμπεριφοράς σας, και εκείνα που είναι λειτουργικά και αυτά που δεν είναι και τόσο. Ο ψυχολόγος θα σας τα υποδείξει και μαζί θα εργαστείτε πάνω σε αυτά ώστε να ενισχύσετε τα λειτουργικά μοτίβα, να αναγνωρίσετε και να αποφύγετε τα όχι και τόσο ωφέλιμα.
Για παράδειγμα, πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι έχουν τα ίδια προβλήματα στις σχέσεις τους ξανά και ξανά, μπορούν να μάθουν να κάνουν καλύτερες επιλογές στη συμπεριφορά τους και να βρίσκουν πιο ταιριαστούς συντρόφους. Άλλοι άνθρωποι μπορεί να δυσκολεύονται να τα πάνε καλά με τους ανθρώπους στη δουλειά τους, να κάνουν φίλους ή να νιώθουν μοναξιά ή άγχος. Η επίσκεψη σε έναν ψυχολόγο βοηθά πραγματικά τους ανθρώπους με όλων των ειδών τις σχέσεις, κυρίως επειδή είναι ένα είδος σχέσης-τεστ. Λαμβάνετε ανατροφοδότηση ενώ δοκιμάζετε νέους τρόπους συμπεριφοράς σε ένα ασφαλές περιβάλλον. Οι φίλοι, από την άλλη πλευρά, μπορεί να μην απόλυτα ειλικρινείς μαζί σας επειδή δε θέλουν να σας πληγώσουν. Ούτε ένας ψυχολόγος θέλει φυσικά να σας πληγώσει αλλά γνωρίζει πώς να είναι ευθύς και ειλικρινής και πώς να σας πει κάποια πράγματα με τρόπο που να μην είναι τόσο επώδυνος. Και εάν είναι επώδυνα, μπορούμε πάντα να επιβραδύνουμε, να συνεχίσουμε με έναν άλλο ρυθμό που θα σας βοηθήσει να αισθανθείτε ασφαλείς και θα σας βοηθήσει να νιώθετε λιγότερο άγχος ή θλίψη.
Δηλαδή δεν μπορεί ένας φίλος να δώσει μια συμβουλή ή να βοηθήσει να βρεθεί μια άκρη;
Σίγουρα, ένας φίλος μπορεί να μοιραστεί ιδέες για το τι είναι το καλύτερο για σας και να σας πει τι να κάνετε. Και οι ψυχολόγοι έχουμε κάποιες ιδέες για το τι είναι καλύτερο, αλλά θα σας βοηθήσουμε να βρείτε την άκρη μόνοι σας. Ο ψυχολόγος θα σας βοηθήσει να κοιτάξετε βαθύτερα μέσα σας για να βρείτε τις δικές σας λύσεις και πώς να θυμάστε αυτό το μονοπάτι για να το ξαναβρείτε την επόμενη φορά που θα το χρειαστείτε. Οι ψυχολόγοι ενθαρρύνουν τους ανθρώπους στην αυτογνωσία και να βρίσκουν λύσεις μόνοι τους. Έτσι θα βοηθήσουν τους ανθρώπους να ζήσουν πιο γεμάτες ζωές.
Και πώς θα ξέρετε ότι βρήκατε το σωστό ψυχολόγο;
Όπως με κάθε καινούριο άτομο, όταν πρωτοσυναντάτε έναν ψυχολόγο, χρειάζεται να τον γνωρίσετε και να μάθετε να τον εμπιστεύεστε. Τις περισσότερες φορές θα εμπιστευτείτε το ένστικτό σας. Συμπαθείτε ο ένας τον άλλο; Θεωρείτε ότι μπορείτε να αισθανθείτε άνετα με αυτόν τον άνθρωπο; Είναι κάπως τρομακτικό να ξεκινά κανείς θεραπεία και πολύ αμήχανο να μιλά κανείς σε έναν άγνωστο για την προσωπική του ζωή. Όλοι οι ψυχολόγοι έχουμε τρόπους να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να αισθανθούν άνετα, πχ. δίνοντας προσοχή στα συναισθήματα τα οποία δεν εκφράζονται παρά μόνο με τη γλώσσα του σώματος, αφήνοντας τη συζήτηση να εξελιχθεί φυσικά, προσκαλώντας οποιαδήποτε ερώτηση, ειδικά αν σας φαίνεται αφελής, πιθανόν κάνοντας και κάποιο αστείο, γιατί στη θεραπεία μπορεί και αυτό να έχει θέση.
Υπάρχει περίπτωση κάποιος να εξαρτηθεί από τον ψυχολόγο του;
Μπορεί κάποια στιγμή να αισθανθείτε εξάρτηση αλλά οι ψυχολόγοι μετράμε την επιτυχία μας στις ικανότητες των ανθρώπων να μαθαίνουν και να προχωρούν, επιτρέποντάς τους να αφήνουν τη θεραπεία έχοντας κατακτήσει πιο υγιείς στρατηγικές για να κάνουν τη ζωή τους καλύτερη. Όταν θεωρήσετε ότι έφτασε η στιγμή να διακόψετε τη θεραπεία, το καλύτερο είναι να το συζητήσετε με τον ψυχολόγο σας και να επανεξετάσετε τους αρχικούς σας στόχους. Τους πετύχατε; Υπάρχουν μήπως νέοι στόχοι για τους οποίους θα θέλατε να δουλέψετε; Εάν συμφωνείτε και οι δύο ότι ήρθε η στιγμή να πέσουν τίτλοι τέλους στη θεραπευτική σχέση μπορείτε να διαθέσετε μια ξεχωριστή συνάντηση για αυτόν τον τερματισμό, ώστε να αποχαιρετήσετε ο ένας τον άλλο. Να ξέρετε, ο αποχαιρετισμός είναι το ίδιο σημαντικός με την αρχή μιας γνωριμίας.
Ο ψυχολόγος όμως έχει οικονομικό κόστος…
Αξίζει κανείς να συνυπολογίσει ότι τα συναισθηματικά προβλήματα και το στρες μας κάνουν αποδεδειγμένα περισσότερο επιρρεπείς και ευάλωτους σε ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα υγείας, τα οποία μπορούν να επιφέρουν πολύ μεγάλα κόστη και αποχή από την εργασία. Επίσης, η βαρυθυμία και το άγχος επηρεάζουν την ποιότητα της καθημερινής μας ζωής. Εκτός του ότι δε νιώθει κανείς καλά, έχει προβλήματα συγκέντρωσης και προσοχής, τα οποία μπορεί να επιφέρουν σημαντικά λάθη, παραλείψεις και ατυχήματα. Επιπλέον, η δική μας κακή διάθεση επηρεάζει και τους γύρω μας. Δε θα μπορεί κανείς να είναι ο γονιός, ο σύντροφος ή ο φίλος που θα ήθελε. Και όταν αυτά τα θέματα αφεθούν να χρονίσουν, είναι σίγουρα επιβαρυντικό.
Μην αφήνετε τα προβλήματα να χρονίζουν. Ελάτε να συζητήσουμε. Κλείστε τώρα το ραντεβού σας και φροντίστε για την ψυχική σας υγεία με χαμηλό κόστος.
[CPABC_APPOINTMENT_CALENDAR calendar=”1″] Μάθετε Περισσότερα
Νέα χρονιά: Γιατί δυσκολευόμαστε να τηρήσουμε τους στόχους μας;
Νέα χρονιά ανατέλλει κι εμείς όπως κάθε χρόνο θέτουμε υποσχέσεις και στόχους που αυτή τη φορά ορκιζόμαστε ότι θα τηρήσουμε. Αυτή τη χρονιά είμαστε βέβαιοι πως θα τα καταφέρουμε να μείνουμε σταθεροί στις υποσχέσεις μας.
Αν όμως κοιτάξουμε προς τα πίσω θα δούμε ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο: παραμονές ή αρχές της νέας χρονιάς να θέτουμε με σιγουριά και αποφασιστικότητα υποσχέσεις και στόχους που δεν καταφέρνουμε όμως να φέρουμε σε πέρας. Κάποια στιγμή αφεθήκαμε, αναβάλλαμε, δώσαμε αλλού την προσοχή μας και αλλάξαμε προτεραιότητα, βρήκαμε δικαιολογίες. Τι μπορούμε να κάνουμε λοιπόν, για να φανούμε περισσότερο συνεπείς με το εαυτό μας αυτή τη νέα χρονιά;
Παίρνουμε ρίσκο.
Όταν παραμένουμε αμετακίνητοι στο οικείο, τότε δεν έχουμε κανένα λόγο να διεκδικήσουμε κάτι νέο. Όταν ρισκάρουμε και μετακινηθούμε κάπως από τη σιγουριά μας δίνουμε χώρο σε καινούρια πράγματα να εισέλθουν στη ζωή μας.
Βάζουμε ρεαλιστικούς στόχους.
Όταν θέτουμε στόχους χρειάζεται αρχικά να είμαστε πολύ συγκεκριμένοι σε σχέση με το τι θέλουμε να επιτύχουμε. Η ασάφεια δε μας βοηθά. Ακόμη, θα χρειαστεί να οργανώσουμε τα βήματα που απαιτούνται για να φτάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
Φρένο στη φαντασία.
Όταν προβάλλουμε νοερά την επιτυχία στους ασαφείς μας στόχους τότε τείνουμε να απολαμβάνουμε μια “δόξα” φαντασιακή. Τότε, νιώθουμε ήδη το συναίσθημα της επιτυχίας και έχουμε μικρότερο κίνητρο να προσπαθήσουμε για τους στόχους μας, αφού φαντασιακά τους έχουμε ήδη φτάσει.
Σύνδεση με τον μελλοντικό εαυτό μας.
Χρειάζεται να έχουμε πίστη ότι ο άνθρωπος που θα καταφέρει τους ρεαλιστικούς μας στόχους στο μέλλον είμαστε εμείς. Εμείς είμαστε εκείνοι που θα υποστούμε τις συνέπειες της μη τήρησης των υποσχέσεών μας. Ο μελλοντικός μας εαυτός είναι ο ίδιος άνθρωπος με τον τωρινό και η ευτυχία του είναι το ίδιο σημαντική με την ευτυχία που νιώθουμε στο παρόν.
Το μέλλον είναι εδώ και τώρα. Τι θα μας συμβούλευε, λοιπόν, ο μελλοντικός μας εαυτός για τη νέα χρονιά;
Δείτε ακόμη:
Διαδικτυακό Σεμινάριο: “Πώς θέτουμε σωστά στόχους για τη νέα χρονιά”
Παρακολουθήστε το δωρεάν εδώ.
Μάθετε Περισσότερα
Χαμένοι στο διαδίκτυο
Σύμφωνα με τα προκαταρκτικά αποτελέσματα της μεγάλης έρευνας που πραγματοποιεί η Ελληνική Εταιρεία Εφηβικής Ιατρικής (ΕΕΕΙ), μεγάλο ποσοστό των εφήβων στη χώρα μας μοιάζει χαμένο στο διαδίκτυο, ειδικά μετά τη διάδοση των «έξυπνων» κινητών τηλεφώνων (smartphones), που τους επιτρέπουν να είναι διαρκώς συνδεδεμένοι στο διαδίκτυο. Οι ώρες που οι έφηβοι είναι συνδεδεμένοι στο διαδίκτυο είναι περισσότερες από όσες δεν είναι. Το 94% των εφήβων έχει προφίλ στα κοινωνικά δίκτυα (Ιnstagram, Τiktok, Facebook).
Τα περιστατικά παρενόχλησης ή επιθετικής/κακόβουλης συμπεριφοράς είναι ιδιαίτερα αυξημένα. Το 28,4% των ερωτηθέντων έχει κάνει αναφορά για παρενόχληση. Το 32,5% έχει φερθεί βίαια στο Διαδίκτυο, ενώ το 30% έχει βρεθεί αντιμέτωπο με κακή χρήση προσωπικών δεδομένων (όπως π.χ. φωτογραφιών στο Διαδίκτυο). Το 38,5% των νέων είδε κάτι στο Ιντερνετ που τους αναστάτωσε ή τους στενοχώρησε. Το 60,3% έχει μιλήσει (ή γράψει) άσχημα στο Διαδίκτυο, ενώ το 53% έχει δεχθεί λεκτικές επιθέσεις ή έχει βρεθεί μπροστά σε επιθετικό λόγο. Συμπεριφορές εξάρτησης από το διαδίκτυο παρουσιάζει το 37% των εφήβων, το 8% μάλιστα μέτριας ή σοβαρής κλίμακας, Τα αποτελέσματα βασίζονται στις απαντήσεις 612 εφήβων (50,8% κορίτσια) ηλικίας 12-18 ετών από Αττική (Ελευσίνα, Ίλιον, Ταύρος, Πειραιάς), Βόλο, Ιωάννινα, Κέρκυρα και Κυκλάδες.
Η χρήση του συνδεδεμένου στο διαδίκτυο κινητού χαλαρώνει
Για το μεγαλύτερο μέρος των εφήβων το κινητό τηλέφωνο έχει γίνει προέκταση του χεριού τους καθώς φαίνεται σαν να έχουν όλο τον κόσμο στην παλάμη τους, συχνά όμως πολλά τους διαφεύγουν. Το 30,9% των εφήβων που απάντησε στην έρευνα είπε πως αμελεί να κάνει πράγματα που έχει προγραμματίσει, το 42,6% πως νιώθει κουρασμένος/η, ενώ κοιμάται και λιγότερο, ενώ το 30% απάντησε πως επηρεάζεται, θολώνει, η όρασή του. Παρ’ όλα αυτά, όμως, το 61,6% χαλαρώνει όταν χρησιμοποιεί το κινητό τηλέφωνο, το 28,5% νιώθει αυτοπεποίθηση όταν το χρησιμοποιεί, το 20,3% δηλώνει πως η ζωή του θα ήταν άδεια χωρίς το κινητό, ενώ ένας στους τέσσερις νέους απάντησε πως δεν θα σταματήσει να το χρησιμοποιεί ακόμα κι αν επηρεάζει αρνητικά την καθημερινότητά του.
Τι σημαίνει εξάρτηση από το διαδίκτυο;
Είναι μια συμπεριφορά που ξεκινά με απώλεια ελέγχου όσον αφορά τη χρήση του διαδικτύου και σταδιακά μπορεί να οδηγήσει σε έκπτωση των κοινωνικών δεξιοτήτων, απομόνωση, παραμέληση του σχολείου, αλλά και του ίδιου του εαυτού του ατόμου. Η εξάρτηση από το διαδίκτυο σχετίζεται και με διατροφικές παρεκτροπές, είτε με τη μεγάλη κατανάλωση ανθυγιεινών τροφών μπροστά στην οθόνη, είτε με την προβολή και επίδραση προτύπων που ενισχύουν την ανορεξία. Επίσης, η εξάρτηση από το διαδίκτυο σχετίζεται με συναισθηματικές και κοινωνικές δυσκολίες, δημιουργώντας συναισθηματικά ευάλωτα άτομα, που δεν ελέγχουν τις παρορμήσεις τους. Όσον αφορά τις πιο εθιστικές χρήσεις, αυτές είναι ο διαδικτυακός τζόγος (τρεις φορές πιο εθιστικός από τον «κανονικό»), τα κοινωνικά δίκτυα και τα ηλεκτρονικά ή διαδικτυακά παιχνίδια (2,6 φορές πιο εθιστικά).
Προσαρμοστικότητα των εφήβων
Η εφηβεία αποτελεί μια φυσιολογική περίοδο στην ανάπτυξη του νέου ανθρώπου και η τεχνολογία δεν είναι εξ ορισμού απειλή. Οι νέες τεχνολογίες είναι μέσα στη ζωή των παιδιών και των εφήβων. Είναι αδύνατον να τους αποκλείσουμε. Εξάλλου, το διαδίκτυο φέρει πολλές θετικές δυνατότητες, από την εκπαίδευση και την ψυχαγωγία μέχρι την κοινωνικοποίηση και τη δημιουργία. Οι έφηβοι έχουν τρομερή προσαρμοστικότητα στις νέες τεχνολογίες. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν χρειάζονται τους γονείς, καθώς το διαδίκτυο έχει κινδύνους και παγίδες και είναι απαραίτητο οι έφηβοι να αναπτύξουν φίλτρα, κριτήρια και ψηφιακή παιδεία. Για παράδειγμα, το 43,5% των ερωτηθέντων εφήβων συναντήθηκε με άτομα που γνώρισε στο Διαδίκτυο. Για το 30,2% από τα παιδιά αυτά δεν ήταν τελικά μια θετική εμπειρία, χωρίς να λείπουν και περιπτώσεις σεξουαλικής ή άλλης παρενόχλησης. Στο 38,7% των περιπτώσεων οι γονείς δε γνώριζαν γι’ αυτή τη συνάντηση.
Σύνδεση με την οικονομική κρίση
Η οικονομική κρίση έχει πλήξει καίρια την προσοχή και τη φροντίδα των γονιών για τα παιδιά τους. Όταν οι γονείς κάνουν δύο ή και τρεις δουλειές και είναι διαρκώς απασχολημένοι, όταν δεν έχουν κέφι και παρκάρουν τα παιδιά στις “ηλεκτρονικές νταντάδες” ή ακόμα χειρότερα όταν ξεσπούν στο σπίτι λόγω πίεσης, τότε το παιδί κλείνεται στον εαυτό του και μπορεί να βρει “παρηγοριά” στο διαδίκτυο.
Τονίζεται λοιπόν πόσο σημαντικό είναι να κάνουν πράγματα οι γονείς μαζί με το παιδί, όπως να δουν μαζί μια ταινία, ώστε να απαξιωθούν οι σκηνές βίας και οι ανάλογες συμπεριφορές. Το σχολείο θα μπορούσε να βοηθήσει στον εξοπλισμό των παιδιών με την κατάλληλη γνώση για να πλοηγηθούν με ασφάλεια στο διαδίκτυο. Στην έρευνα καταγράφεται όμως πως στο 53% των σχολικών μονάδων δεν είναι δυνατή η χρήση διαδικτύου.
Πηγή: Καθημερινή
Μάθετε Περισσότερα