Παιδί και tablet
Αγωνίζεστε να απομακρύνετε το παιδί σας από το tablet; Αυτός ο αγώνας συχνά καταλήγει σε δάκρυα και έντονους διαπληκτισμούς; Πολλές φορές φωνάζουμε στο παιδί από μακρυά: “Πέντε λεπτά ακόμα, μετά θα έρθεις για φαγητό!”
Τις περισσότερες φορές η δήλωση αυτή θα αγνοηθεί και θα μας οδηγήσει αργά ή γρήγορα σε δυνατές φωνές, με αποτέλεσμα πέντε λεπτά αργότερα να πάμε και να να απενεργοποιήσουμε το tablet/ κινητό/ υπολογιστή, περιμένοντας το παιδί να δεχτεί ήσυχα την απόφασή μας να φάμε όλοι μαζί.
Στην πραγματικότητα, η απεμπλοκή του παιδιού από την οθόνη και η επιστροφή του στον πραγματικό κόσμο χωρίς ένταση είναι μια αρκετά δύσκολη υπόθεση.
Η επιστήμη πίσω από την οθόνη
Σας έχει τύχει να κοπεί το ηλεκτρικό ρεύμα κατά την διάρκεια ενός κρίσιμου ποδοσφαιρικού αγώνα; Να πατήθηκε καταλάθος ο διακόπτης “off” τη στιγμή που οι πρωταγωνιστές στη σειρά που παρακολουθούσατε ήταν έτοιμοι να φιληθούν;
Για τους ενήλικες είναι δύσκολο να βγούμε από την κατάσταση της ευχαρίστησης που δημιουργεί η οθόνη στο μυαλό μας. Για ένα παιδί μπορεί να είναι κυριολεκτικά τρομερό. Όταν παρακολουθούμε μια ταινία ή παίζουμε ένα παιχνίδι στον υπολογιστή, είμαστε διανοητικά σε έναν άλλο κόσμο. Οι οθόνες είναι υπνωτικές για το μυαλό μας. Το φως, οι ήχοι, ο ρυθμός των εικόνων βάζει τον εγκέφαλο σε μία άλλη διανοητική κατάσταση όπου αισθανόμαστε καλά και δεν θέλουμε να κάνουμε τίποτα άλλο.
Κατά τη διάρκεια αυτών των στιγμών, ο εγκέφαλός μας παράγει ντοπαμίνη, ένα νευροδιαβιβαστή που ανακουφίζει από το άγχος και τον πόνο. Όλα, λοιπόν, είναι καλά μέχρι να απενεργοποιηθεί ξαφνικά η οθόνη, τότε τα επίπεδα ντοπαμίνης στο σώμα πέφτουν απότομα, με αποτέλεσμα να δημιουργείται στο σώμα μια αίσθηση πόνου. Αυτή η πτώση ντοπαμίνης, το σωματικό αυτό σοκ ξεκινάει από την ώρα που τα παιδί απομακρύνεται απότομα από την οθόνη.
Δεν έχει σημασία ότι εσείς ξεκαθαρίσατε ότι τώρα πρέπει να κλείσει το tablet ή ότι δώσατε την προειδοποίηση. Όταν το παιδί βρίσκεται μπροστά σε μια οθόνη δεν είναι σε κατάσταση να σκέφτεται με αυτό τον τρόπο μιας και ο εγκέφαλός του είναι γεμάτος ντοπαμίνη. Να θυμάστε ότι η απενεργοποίηση της οθόνης για το παιδί είναι ένα σοκ, μπορεί να μην το χτυπάτε στο πρόσωπο εκείνη τη στιγμή, αλλά ακριβώς αυτό βιώνει σε νευρολογικό επίπεδο.
Η μέθοδος που προτείνεται δεν είναι η απότομη αποκοπή του παιδιού από τo tablet ούτε οι προειδοποιητικές δηλώσεις του γονέα. Στόχος του γονέα θα πρέπει να είναι να εισέλθει στη ζώνη της εικονικής πραγματικότητας που βρίσκεται το παιδί.
Χτίστε μια γέφυρα
Όποτε αποφασίσετε ότι το παιδί σας πρέπει να κλείσει tablet/ κινητό/ υπολογιστή, αφιερώστε λίγο χρόνο για να καθίσετε δίπλα του και να εισέλθετε στον κόσμο του. Καθίστε δίπλα του και παρακολουθήστε μαζί του την οθόνη. Αυτό δεν πρέπει να είναι για μεγάλο χρονικό διάστημα. Μισό λεπτό είναι αρκετό. Απλά μοιραστείτε την εμπειρία του. Στη συνέχεια κάντε του μια ερώτηση γι ‘αυτό: “Τι βλέπεις;”, “Σε ποιο επίπεδο είσαι τώρα;” ή “Αυτός φαίνεται αστείος. Ποιος είναι;”
Γενικά, τα παιδιά αγαπούν όταν οι γονείς τους ενδιαφέρονται για τον κόσμο τους. Αν είναι πολύ απορροφημένο ακόμα και μετά τις ερωτήσεις και δεν σας απαντά, μην εγκαταλείπετε. Απλά καθίστε μαζί του λίγο παραπάνω και στη συνέχεια κάντε του άλλη μια ερώτηση. Μόλις το παιδί αρχίσει να απαντά στις ερωτήσεις σας ή σας λέει κάτι που έχει δει ή κάνει στην οθόνη, σημαίνει ότι βγαίνει από την εικονική πραγματικότητα και επιστρέφει στον πραγματικό κόσμο.
Η ντοπαμίνη δεν πέφτει απότομα με το επώδυνο επακόλουθό της και εσείς έχετε χτίσει μια γέφυρα ανάμεσα στο πού είναι το παιδί και πού βρίσκεστε εσείς. Έτσι, σιγά σιγά μπορείτε να αρχίσετε να συζητάτε με το παιδί σας ότι ήρθε η ώρα να φάει, να κάνει μπάνιο ή απλά ότι ο χρόνος μπροστά στο tablet/ κινητό/ υπολογιστή τελείωσε. Λόγω της γέφυρας που πλέον έχει χτιστεί ανάμεσά σας, το παιδί μπορεί να ακούσει και να δεχτεί το αίτημά σας. Η συνειδητοποίηση του τι συμβαίνει στο μυαλό του παιδιού εκείνη την ώρα, βοηθάει να χειριστούμε την απομάκρυνσή του από την οθόνη πολύ πιο αποτελεσματικά.
Μάθετε Περισσότερα