«Μαμά, βαριέμαι να διαβάσω.»
Πώς να βοηθήσετε το παιδί σας με το σχολικό διάβασμα
Μία από τις συχνότερες αιτίες διένεξης ανάμεσα σε παιδιά και γονείς είναι η σχολική μελέτη. Τα παιδιά είναι άνθρωποι και οι άνθρωποι είναι από τη φύση τους αναβλητικοί και προτιμούν τη διασκέδαση από τη δουλειά. Εγκλωβισμένα όλη μέρα στους τέσσερις τοίχους μιας τάξης, το τελευταίο που θέλουν είναι να ανοίξουν πάλι βιβλίο. Τι γίνεται, λοιπόν, όταν το παιδί αρνείται να καθίσει για μελέτη και η υπομονή σας εξαντλείται;
Υπάρχουν πολλά που μπορείτε να κάνετε για να γίνει το παιδί σας πιο υπεύθυνο όσον αφορά τις σχολικές του υποχρεώσεις. Είναι σημαντικό να γίνει μια καλή αρχή, ήδη από την πρώτη δημοτικού. Όμως, αν αυτό δεν έχει συμβεί, ποτέ δεν είναι αργά.
Το μυστικό για να γίνεται κάτι σταθερά είναι να γίνει μέρος μιας ρουτίνας. Έτσι, το παιδί δε θα προβληματιστεί για το πότε θα μελετήσει. Θα ξέρει ότι έχει ένα πρόγραμμα να τηρήσει και τα πράγματα θα είναι πιο εύκολα για σας.
Συμφωνήστε σε μια σταθερή ώρα κατάλληλη για να ξεκινά η μελέτη. Συζητήστε μαζί εναλλακτικές λύσεις: λίγο μετά το φαγητό, πριν ή μετά το αγαπημένο τηλεοπτικό πρόγραμμα, μετά από μια ώρα παιχνίδι.
Περικόψτε την ενασχόληση με τις οθόνες. Κάντε ένα πρόγραμμα για την τηλεόραση και τον υπολογιστή. Για παράδειγμα, μία ώρα την ημέρα και ποτέ μετά τις επτά το βράδυ.
Ορίστε ένα σταθερό χώρο μελέτης. Το γραφείο στο δωμάτιό του είναι ιδανικό για το σκοπό αυτό, καθώς εκεί μπορεί να απλώσει βιβλία και σημειώσεις και κλείνοντας την πόρτα να περιορίσει τα ερεθίσματα που αποσπούν την προσοχή.
Ο βαθμός συγκέντρωσης ενισχύεται με συχνά και σύντομα διαλείμματα. Περίπου κάθε μισή ώρα για το δημοτικό και ανά μία ώρα για γυμνάσιο – λύκειο. Η πολύωρη μελέτη δυσκολεύει τη συγκέντρωση.
Όταν το παιδί ολοκληρώνει το διάβασμά του να ακολουθεί μια επιβράβευση (πχ. να παίξει με το αγαπημένο του παιχνίδι).
Παράλληλα, μπορείτε να του διδάξετε κάποιες τεχνικές μελέτης, όπως να μελετά τα πιο δύσκολα ή βαρετά μαθήματα στην αρχή που είναι πιο ξεκούραστο, να αποφεύγει την ‘παπαγαλία’, να κάνει επανάληψη, να υπογραμμίζει τα βασικά σημεία ενός κειμένου και να εντοπίζει τις έννοιες – κλειδιά.
Είναι ξεκάθαρο ότι το διάβασμα είναι ευθύνη του ίδιου του παιδιού. Δε διαβάζετε όλοι μαζί τα μαθήματα της επόμενης μέρας! Αυτό δε σημαίνει ότι αφήνετε το παιδί στη μοίρα του αλλά ότι παρεμβαίνετε μονάχα όπου χρειάζεται ανάλογα με την ηλικία του, πχ. περισσότερη βοήθεια στην πρώτη δημοτικού αλλά στην τετάρτη περισσότερη αυτονομία.
Είναι σημαντικό να μη μεταφέρετε δικές σας αγωνίες για το σχολείο στα παιδιά και να μην έχετε υπερβολικά υψηλές προσδοκίες. Δεν γίνεται και δε χρειάζεται να είναι όλοι πρώτοι και τέλειοι. Οι αρνητικοί χαρακτηρισμοί και οι συγκρίσεις με άλλα παιδιά ή τα αδέρφια δε βοηθούν καθόλου.
Είναι καιρός να αφήσουμε πίσω μας το μύθο που λέει ότι όσο πιο καλούς βαθμούς παίρνεις, τόσο πιο επιτυχημένος γίνεσαι. Επιστημονικές μελέτες αποδεικνύουν ότι ευτυχισμένοι και επιτυχημένοι δεν είναι αυτοί που αρίστευσαν στο σχολείο και τις σπουδές τους αλλά εκείνοι που ακόμη κι αν δεν τα πήγαιναν καλά, είχαν καλή σχέση με τον εαυτό τους και τους άλλους.
Δίνετε λοιπόν στο παιδί σας κάθε ευκαιρία να χαίρεται, να δημιουργεί, να κοινωνικοποιείται. Να θυμάστε ότι η κυρίως δουλειά σας ως γονείς είναι να του αναπτύξετε τα αισθήματα της αυτοεκτίμησης και της αυτοπεποίθησης. Αυτά αποτελούν τα καλύτερα και τα σημαντικότερα εφόδια στη ζωή και τα χαρακτηριστικά που κάνουν τους ευτυχισμένους και επιτυχημένους ανθρώπους!