10 αλήθειες της Ψυχολογίας για τον Έρωτα
“Ζωή χωρίς έρωτα είναι δέντρο χωρίς άνθη και καρπούς”, έγραψε ο Khalil Gibran. Ο έρωτας και η αγάπη είναι από τις πιο σημαντικές συναισθηματικές εμπειρίες και ταυτόχρονα από τις πλέον παρεξηγημένες. Παρακάτω οι δέκα αλήθειες της ψυχολογίας για τον έρωτα και την αγάπη όπως επιβεβαιώνονται από πρόσφατες έρευνες:
Ο έρωτας είναι κάτι διαφορετικό από το πάθος και τη λαγνεία ή τον πόθο. Η σωματική έλξη είναι ένα σημαντικό στοιχείο του έρωτα για τους περισσότερους από εμάς αλλά το συναίσθημα του έρωτα είναι κάτι διαφορετικό από τον πόθο. Σε έρευνες με ηλεκτρονική απεικόνιση του εγκεφάλου σε πραγματικό χρόνο έχει παρατηρηθεί ότι το πάθος και η έλξη “ανάβουν” τις περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με την ανταμοιβή ενώ η αγάπη και ο έρωτας “ανάβουν” τις περιοχές που σχετίζονται με τη φροντίδα και τη συναισθηματική εγγύτητα.
Ο έρωτας αποτελεί συναίσθημα αλλά και διαρκή κατάσταση του νου. Υπάρχει μια αλήθεια στο κλισέ “δυό καρδιές που χτυπούν σαν μία”: Νέες έρευνες δείχνουν πως πράγματι βιώνουμε τον έρωτα ως μια κατάσταση ένωσης. Οι ερωτευμένοι καθρεφτίζουν τις εκφράσεις του προσώπου, τις χειρονομίες ακόμη και τους βιολογικούς ρυθμούς. Όμως, μπορεί να αποτελέσει και μια σταθερή διανοητική και συναισθηματική κατάσταση στην οποία νοιαζόμαστε βαθιά για την ευημερία του άλλου προσώπου, μας συγκινεί ο πόνος του και είμαστε έτοιμοι να βοηθήσουμε να νιώσει καλύτερα.
Το χτίσιμο μιας σταθερής σχέσης θέλει δουλειά. Τα ζευγάρια σε σταθερές σχέσεις παρουσιάζουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά: σκέφτονται θετικά ο ένας για τον άλλο όταν είναι χώρια, υποστηρίζουν την προσωπική ανάπτυξη και πρόοδο του άλλου και μοιράζονται εμπειρίες στις οποίες αποκτούν καλύτερη αυτογνωσία.
Μπορούμε να αυξήσουμε την ικανότητά μας να αγαπάμε. Ο διαλογισμός και η εξάσκηση στην ενσυνειδητότητα αυξάνουν τη δραστηριότητα στα μέρη του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη συναισθηματική εγγύτητα και τα θετικά συναισθήματα, μειώνουν τη δραστηριότητα στα κέντρα του φόβου και κάνουν τους εγκεφάλους μας περισσότερο διασυνδεδεμένους.
Δεν είναι μόνο στο μυαλό μας. Ένα μεγάλο μέρος της έρευνας δείχνει ότι η ερωτική σχέση είναι ευεργετική για τη μακροχρόνια σωματική υγεία. Η μοναξιά και η έλλειψη κοινωνικής σύνδεσης έχουν αποδειχθεί ότι μειώνουν τις ζωές μας όσο και το κάπνισμα. Το να είσαι μέλος μιας ομάδας ή μιας κοινότητας επίσης μειώνει αυτό το αποτέλεσμα.
Αν επικεντρωθούμε στην αγάπη, μπορούμε να την ενισχύσουμε. Όταν εστιάζουμε σκόπιμα την προσοχή μας στα συναισθήματα και τις ενέργειές μας προς τον αγαπημένο μας, ξεκινάμε μια θετική αμοιβαία σπείρα εκτίμησης και ευτυχίας.
Αγαπώντας ένα άτομο δεν σημαίνει ότι έχουμε λιγότερα να δώσουμε σε άλλους. Στην πραγματικότητα, ισχύει το αντίθετο. Η αγάπη είναι μια ικανότητα που μπορούμε να οικοδομήσουμε μέσω της συναισθηματικής εμπλοκής και των ενεργειών φροντίδας.
Δεν είναι άνευ όρων. Μια από τις προϋποθέσεις για το συναίσθημα του έρωτα είναι η αίσθηση ασφάλειας και εμπιστοσύνης. Οι άνθρωποι που υπέφεραν τραύματα παιδικής ηλικίας, παραμέληση ή κακοποίηση μπορεί να δυσκολευτούν περισσότερο να αισθανθούν ασφαλείς για να σχετιστούν.
Είναι μεταδοτική. Οι εκφράσεις της φροντίδας, της συμπόνιας και της συμπάθειας μπορούν να εμπνεύσουν αυτά τα συναισθήματα και σε άλλους. Αυτό παρατηρείται και στο γεγονός ότι ηγέτες όπως ο Δαλάι Λάμα ή ο Νέλσον Μαντέλα εμπνέουν τους οπαδούς τους να είναι ο καλύτερος εαυτός τους.
Η σταθερή, αμετάβλητη αγάπη είναι δυνατή, αλλά όχι ο κανόνας. Στην πραγματικότητα, ορισμένοι θεωρητικοί αμφισβητούν ακόμη και την ιδέα ενός σταθερού, αμετάβλητου “εαυτού” – δεν είμαστε το ίδιο πρόσωπο σήμερα όπως πριν από 10 χρόνια. Η εμπειρία ζωής μπορεί να μεταβάλλει τη βιολογία, τον τρόπο σκέψης και τη συμπεριφορά μας και οι σχέσεις μπορεί να αμφισβητηθούν όταν οι ανάγκες ενός ατόμου αλλάζουν ή οι σύντροφοι αναπτύσσονται προς διαφορετικές κατευθύνσεις.
Μάθετε ΠερισσότεραΨυχολογία και αδυνάτισμα
Η ψυχολογία παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην προσπάθεια για αδυνάτισμα. Η διάθεση μπορεί να επηρεάσει την επιλογή τροφής. Ακόμη, η τροφή μπορεί να επηρεάσει και να αλλάξει τη διάθεσή μας. Υπάρχει επομένως μια αμφίδρομη σχέση. Σε πρόσφατη έρευνα 1.328 ψυχολόγοι ρωτήθηκαν τι θεωρούν με βάση την εμπειρία τους σημαντικό για το αδυνάτισμα. Το 44% απάντησε την κατανόηση και διαχείριση συμπεριφορών και συναισθημάτων που σχετίζονται με την διαχείριση του βάρους.
Το στρες φαίνεται ότι αυξάνει την όρεξη για τροφές που θα μας δώσουν γρήγορα αρκετή ενέργεια και ικανοποίηση, πλούσιες σε λιπαρά και ζάχαρη. Εξαιτίας του έντονου άγχους δεν τρώμε με ενσυνειδητότητα, με αποτέλεσμα να καταναλώνουμε περισσότερη τροφή από όση χρειαζόμαστε.
Συχνά άτομα με δυσκολία να διαχειριστούν τα συναισθήματα τους ή στρεσογόνες καταστάσεις που βιώνουν, στρέφονται στο φαγητό για να νιώσουν καλύτερα.
Η ανία μπορεί, επίσης, να μας κάνει να στραφούμε στο φαγητό. Πολλοί άνθρωποι τρώνε από βαρεμάρα και συχνά μπροστά στον υπολογιστή ή την τηλεόραση μην ελέγχοντας την ποσότητα φαγητού που καταναλώνουν.
Η στενοχώρια, η λύπη, η απογοήτευση συχνά οδηγούν στην κατανάλωση υψηλής θερμιδικής αξίας τροφών, το γνωστό «συναισθηματικό φαγητό». Έτσι όμως, δεν μαθαίνουμε να εκφραζόμαστε και να βρίσκουμε πιο αποτελεσματικούς τρόπους επίλυσης προβλημάτων. Η δράση του φαγητού είναι βραχυπρόθεσμη, δεν λύνει κανένα πρόβλημα και γίνεται συνήθεια που δεν μπορούμε να σταματήσουμε εύκολα.
Τι μπορεί να μας βοηθήσει στην προσπάθεια για αδυνάτισμα
Εστιάζουμε στο φαγητό ως κάτι που χρειαζόμαστε όταν πεινάμε, όχι σαν επιβράβευση, τιμωρία, ανακούφιση. Έτσι μπορούμε να συνεχίσουμε να αγαπάμε τροφές όπως η σοκολάτα, και να τις απολαμβάνουμε χωρίς τύψεις.
Μαθαίνουμε τρόπους διαχείρισης δυσάρεστων συναισθημάτων. Όσο προσπαθούμε να τα καταπιέσουμε, τόσο δυναμώνουν και γίνεται δυσκολότερο να τα διαχειριστούμε.
Αντικαθιστούμε το στρες και την ανία με ευχάριστες δραστηριότητες. Αυτό θα βοηθήσει να αποσπάσουμε την προσοχή μας και να εστιάσουμε ξανά με καθαρότερο μυαλό. Επίσης, θα γεμίσουν οι ώρες που μπορεί να νιώθουμε βαρεμάρα, η οποία οδηγεί στην κατανάλωση φαγητού.
Είναι σημαντικό να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης που μας βγάζει από τον στόχο μας:
«Έφαγα κάτι που δεν έπρεπε, αφού το χάλασα, ας το χαλάσω τελείως σήμερα και ξεκινάω από αύριο/ βδομάδα». Επανερχόμαστε το συντομότερο και νιώθουμε καλά γιατί δεν αφεθήκαμε και πήραμε τον έλεγχο. Αυτοί που τα καταφέρνουν στο αδυνάτισμα δεν είναι όσοι δεν βγαίνουν ποτέ από το πρόγραμμα, αλλά εκείνοι που επιστρέφουν αμέσως.
Σκέψεις όπως «Δεν θα τα καταφέρω ποτέ» μας σαμποτάρουν και δεν μας βοηθούν να συνεχίσουμε την προσπάθεια.
«Αφού δεν τα κατάφερα παλιότερα, δεν θα τα καταφέρω ούτε τώρα». Μια προηγούμενη εμπειρία δε συνεπάγεται ότι θα ξανασυμβεί. Ας δούμε τι δεν λειτούργησε στο παρελθόν και ας κάνουμε τις απαραίτητες αλλαγές.
«Πρέπει να χάσω το βάρος σε μια εβδομάδα, ένα μήνα, σε μια μέρα αν γίνεται». Η απογοήτευση για το μη γρήγορο αδυνάτισμα σαμποτάρει την προσπάθεια. Βάζουμε ρεαλιστικούς στόχους, τους σπάμε σε μικρότερους και προσπαθούμε για κάθε έναν.
«Είναι πολύ δύσκολο» Ξεκινάμε με ένα υγιεινό διατροφολόγιο χωρίς υπερβολές και στερήσεις για να κάνουμε κάτι καλό στον εαυτό μας. Το αντιμετωπίζουμε ως θετική εμπειρία και δεν ξεκινάμε με την σκέψη ότι κάνουμε κάτι δύσκολο και δυσάρεστο.
Επιβραβεύουμε τον εαυτό μας. Προσφέρει ικανοποίηση για όσα πετύχαμε και μας ενισχύει να συνεχίσουμε την προσπάθεια.
Αναγνωρίζουμε το είδος της πείνας που νιώθουμε. Αν είναι συναισθηματική και όχι φυσική πείνα, βρίσκουμε διαφορετικούς τρόπους ανακούφισης, όπως ένα χαλαρωτικό μπάνιο, ένα ζεστό ρόφημα, ένα περίπατο, συζήτηση με κάποιον, οτιδήποτε μπορεί να μας χαλαρώνει. Όταν φάμε συναισθηματικά, θα νιώσουμε καλά πρόσκαιρα, αλλά αν δεν το κάνουμε ο στόχος μας για αδυνάτισμα θα είναι πιο κοντά.
Δεν κρατάμε “ανακουφιστικές” τροφές στο σπίτι για όσο διάστημα κάνουμε προσπάθεια για αδυνάτισμα. Ακόμη, παίρνουμε στη δουλειά φαγητό από το σπίτι και ελέγχουμε καλύτερα την ποιότητα και την ποσότητά του.
Φροντίζουμε την υγεία μας, κάνουμε συχνή, έστω ελαφρά, φυσική άσκηση, αφιερώνουμε χρόνο για χαλάρωση, κρατάμε επαφή με άλλους ανθρώπους και κοιμόμαστε καλά. Η έλλειψη ύπνου οδηγεί σε στρες και το στρες σε φαγητό.
Ίσως έχουμε μάθει να τρώμε με συγκεκριμένο τρόπο. Κάτι που μαθαίνεται όμως μπορεί να ξε-μαθευτεί και να μαθευτεί στη θέση του κάτι καινούργιο και να αποκτήσουμε νέες διατροφικές συνήθειες.
Πηγή:
Μάθετε Περισσότερα