Άγχος: Φυσικοί τρόποι αντιμετώπισης
Το άγχος αποτελεί μια αναπόδραστη πραγματικότητα για κάθε άτομο. Τα καλά νέα είναι ότι υπάρχουν φυσικοί τρόποι διαχείρισης του άγχους που μπορούν να βελτιώσουν την ικανότητά μας να το αντιμετωπίζουμε αποτελεσματικά.
Ένας πρώτος φυσικός τρόπος αντιμετώπισης του άγχους είναι η άσκηση, η οποία έχει αποδειχθεί ότι έχει θετική επίδραση στη διάθεσή μας. Μπορεί να βοηθήσει στην απελευθέρωση ενδορφινών, οι οποίες είναι χημικές ουσίες που βοηθούν στη βελτίωση της διάθεσης και στη μείωση του στρες. Η άσκηση μπορεί επίσης να μας αποσπάσει την προσοχή από τους στρεσογόνους παράγοντες, επιτρέποντάς μας να κάνουμε ένα διάλειμμα. Η τακτική άσκηση μπορεί επίσης να βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου εμφάνισης προβλημάτων υγείας που σχετίζονται με το στρες, όπως καρδιακές παθήσεις, διαβήτης και παχυσαρκία.
Ένας ακόμη τρόπος να αντιμετωπιστεί φυσικά το άγχος είναι μέσω του διαλογισμού και της ενσυνειδητότητας. Αυτά μπορούν να συμβάλλουν σημαντικά στη μείωση του μηρυκασμού αρνητικών σκέψεων και, κατά συνέπεια, του άγχους. Μπορούν επίσης να βοηθήσουν στην αύξηση της επίγνωσης των σκέψεων και των συναισθημάτων μας, η οποία με τη σειρά της μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα και να διαχειριστούμε όσα μας προκαλούν στρες.
Η κοινωνική υποστήριξη αποτελεί έναν εξαιρετικό φυσικό τρόπο αντιμετώπισης του άγχους. Η ύπαρξη ενός δικτύου υποστήριξης, φίλων και οικογένειας, μπορεί να προσφέρει τη συναισθηματική και πρακτική υποστήριξη που χρειάζονται οι άνθρωποι για να αντιμετωπίσουν το άγχος. Το να μιλήσουμε σε κάποιον μπορεί να μας βοηθήσει να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά και να νιώσουμε ότι κάποιος μας καταλαβαίνει. Η κοινωνική υποστήριξη επίσης θα βοηθήσει στη μείωση των συναισθημάτων απομόνωσης και μοναξιάς.
Ο ύπνος είναι ιδιαίτερα σημαντικός για τη διαχείριση του στρες καθώς είναι απαραίτητος για τη σωματική και ψυχική μας ευεξία. Η έλλειψη ύπνου μπορεί να επιδεινώσει το άγχος. Ο επαρκής ύπνος μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση της διάθεσης, στη μείωση του άγχους και στη βελτίωση της ικανότητάς μας να το διαχειριζόμαστε.
Η διατροφή που είναι πλούσια σε φρούτα, λαχανικά και δημητριακά ολικής αλέσεως βοηθά να βελτιωθεί η διάθεσή μας και να μειωθεί το άγχος. Η αποφυγή επεξεργασμένων τροφίμων και τροφών με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη και η κατανάλωση αρκετού νερού, που βοηθά στη διατήρηση της ενυδάτωσης του σώματος, μπορούν επίσης να βοηθήσουν στη μείωση των επιπέδων του στρες.
Το να περνάμε χρόνο στη φύση, επίσης, θα βοηθήσει στη μείωση των επιπέδων στρες. Η επαφή με τη φύση μπορεί να μας προσφέρει μια αίσθηση ηρεμίας, η οποία βοηθά στη μείωση των συναισθημάτων του άγχους και της κατάθλιψης. Δραστηριότητες όπως η πεζοπορία και η κηπουρική και η παρατήρηση πουλιών μπορούν να αποδειχτούν πολύ ευεργετικές.
Συμπερασματικά, η άσκηση, ο διαλογισμός, η κοινωνική υποστήριξη, ο ύπνος, η διατροφή και η επαφή με τη φύση είναι όλοι φυσικοί τρόποι αντιμετώπισης του άγχους και μπορούν να βοηθήσουν στη βελτίωση της σωματικής και ψυχικής μας ευεξίας. Με την ενσωμάτωσή τους στην καθημερινότητά μας, μπορούμε να διαχειριζόμαστε πιο αποτελεσματικά το άγχος και τελικά να έχουμε μια πιο υγιή και ευτυχισμένη ζωή. Να σημειωθεί ότι ίσως χρειαστεί λίγος χρόνος για να βρείτε ποιοι από τους παραπάνω τρόπους λειτουργούν καλύτερα για εσάς και είναι μια καλή ιδέα να αναζητήσετε καθοδήγηση από κάποιον ψυχολόγο εάν γενικά δυσκολεύεστε να αντιμετωπίσετε το άγχος.
Μάθετε Περισσότερα
Τιμωρία: ναι ή όχι;
Η τιμωρία των παιδιών είναι ένα σύνθετο και αμφιλεγόμενο θέμα στον τομέα της ψυχολογίας. Από τη μια πλευρά, η τιμωρία μπορεί να είναι ένα αποτελεσματικό εργαλείο για τη διόρθωση της ανεπιθύμητης συμπεριφοράς και για να μάθουν τα παιδιά να διακρίνουν από το σωστό από το λάθος. Από την άλλη, η τιμωρία μπορεί να έχει και αρνητικές συνέπειες, όπως να βλάψει τη σχέση γονέα-παιδιού και να προκαλέσει συναισθηματική βλάβη στο παιδί. Σε αυτό το άρθρο, θα διερευνήσουμε τους διαφορετικούς τύπους τιμωρίας, τις επιπτώσεις της στα παιδιά και εναλλακτικές μεθόδους πειθαρχίας.
Ως τιμωρία ορίζεται η εφαρμογή μιας δυσμενούς συνέπειας ως απάντηση σε μια συγκεκριμένη συμπεριφορά. Υπάρχουν δύο βασικοί τύποι τιμωρίας: η θετική και η αρνητική. Η θετική τιμωρία περιλαμβάνει την προσθήκη μιας δυσάρεστης συνέπειας, όπως ένα τάιμ άουτ. Η αρνητική τιμωρία, από την άλλη πλευρά, περιλαμβάνει την αφαίρεση μιας επιθυμητής συνέπειας, όπως η αφαίρεση ενός προνομίου.
Ποια είναι τα αποτελέσματα της τιμωρίας
Τα αποτελέσματα της τιμωρίας στα παιδιά ποικίλλουν ανάλογα με το είδος τιμωρίας που χρησιμοποιείται, την ηλικία του παιδιού και το πλαίσιο στο οποίο εφαρμόζεται η τιμωρία. Η έρευνα έχει δείξει ότι η θετική τιμωρία, όπως το ξύλο, μπορεί να είναι αποτελεσματική βραχυπρόθεσμα για τη διόρθωση της ανεπιθύμητης συμπεριφοράς, αλλά μπορεί επίσης να οδηγήσει σε μακροπρόθεσμες αρνητικές συνέπειες, όπως επιθετικότητα, άγχος και κακή αυτοεκτίμηση. Η αρνητική τιμωρία, όπως η αφαίρεση προνομίων, μπορεί επίσης να είναι αποτελεσματική βραχυπρόθεσμα, αλλά μπορεί επίσης να οδηγήσει σε αισθήματα αγανάκτησης και έλλειψη κινήτρων για αλλαγή συμπεριφοράς.
Εκτός από αυτές τις αρνητικές συνέπειες, η τιμωρία μπορεί επίσης να βλάψει τη σχέση γονέα-παιδιού. Τα παιδιά που τιμωρούνται συχνά μπορεί να αρχίσουν να βλέπουν τους γονείς τους ως άδικους ή αδιάφορους, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε έλλειψη εμπιστοσύνης και επικοινωνίας.
Εναλλακτικές της τιμωρίας
Οι εναλλακτικές μέθοδοι πειθαρχίας, όπως η θετική ενίσχυση, οι λογικές και φυσικές συνέπειες, μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικές και λιγότερο επιβλαβείς. Η θετική ενίσχυση περιλαμβάνει την παροχή μιας επιθυμητής συνέπειας ως απάντηση σε μια συγκεκριμένη συμπεριφορά, όπως ο έπαινος ενός παιδιού για την ολοκλήρωση της εργασίας του. Οι λογικές συνέπειες περιλαμβάνουν την εφαρμογή μιας συνέπειας που σχετίζεται άμεσα με τη συμπεριφορά, όπως το καθάρισμα ενός χάους που έγινε επίτηδες. Οι φυσικές συνέπειες περιλαμβάνουν το να επιτρέπεται στο παιδί να βιώσει τις φυσικές συνέπειες της συμπεριφοράς του, όπως το να βραχεί όταν αρνείται να φορέσει παλτό μια βροχερή μέρα.
Συμπερασματικά, η τιμωρία των παιδιών μπορεί να είναι ένα αποτελεσματικό εργαλείο για τη διόρθωση της ανεπιθύμητης συμπεριφοράς, αλλά μπορεί επίσης να έχει αρνητικές συνέπειες, όπως να προκαλέσει συναισθηματική βλάβη και να βλάψει τη σχέση γονέα-παιδιού. Οι εναλλακτικές μέθοδοι πειθαρχίας, όπως η θετική ενίσχυση, οι λογικές και οι φυσικές συνέπειες είναι πιο αποτελεσματικές και λιγότερο επιβλαβείς. Οι γονείς χρειάζεται να εξετάσουν το πλαίσιο της συμπεριφοράς και την ηλικία του παιδιού πριν αποφασίσουν για μια μορφή τιμωρίας. Είναι επίσης σημαντικό να λάβετε υπόψη τη συνολική ευημερία και ανάπτυξη του παιδιού.
Είναι πάντα σημαντικό να θυμόμαστε ότι η πειθαρχία πρέπει να χρησιμοποιείται για να διδάξει και να καθοδηγήσει τα παιδιά, όχι για να τα ελέγξει ή να τα πληγώσει. Οι γονείς πρέπει πάντα να προσπαθούν να κατανοούν την οπτική γωνία του παιδιού και να συνεργάζονται για να βρουν λύσεις. Και έχει επίσης μεγάλη σημασία να είστε συνεπείς στον τρόπο που εφαρμόζεται η πειθαρχία, διαφορετικά μπορεί να προκαλέσει σύγχυση στο παιδί. Η ανοιχτή επικοινωνία και ο καθορισμός σαφών ορίων και προσδοκιών είναι το κλειδί για την επιτυχή καθοδήγηση και πειθαρχία των παιδιών.
Μάθετε Περισσότερα
Στρες: πόσο αντέχουμε;
Το στρες αποτελεί ένα φυσιολογικό κομμάτι της ζωής μας και μπορεί να εκδηλωθεί με διαφορετικούς τρόπους ανάλογα με το άτομο και την κατάσταση. Μερικοί άνθρωποι είναι σε θέση να διαχειριστούν υψηλά επίπεδα στρες με ευκολία, ενώ άλλοι μπορεί να δυσκολεύονται πολύ να το αντιμετωπίσουν. Αλλά πόσο στρες αντέχουμε; Πόσο άγχος μπορούμε πραγματικά να διαχειριστούμε;
Η απάντηση δεν είναι ξεκάθαρη, καθώς η ικανότητά μας να διαχειριζόμαστε το άγχος εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων των ατομικών μας διαφορών, των μηχανισμών αντιμετώπισης του στρες και, βέβαια, της φύσης του ίδιου του στρεσογόνου παράγοντα.
Ένας σημαντικός παράγοντας που καθορίζει την ικανότητά μας να διαχειριζόμαστε το άγχος είναι οι ατομικές μας διαφορές. Οι άνθρωποι που διαθέτουν υψηλή ανθεκτικότητα και αισιοδοξία είναι πιθανότερο να καταφέρουν να διαχειριστούν το στρες αποτελεσματικά. Η ανθεκτικότητα αναφέρεται στην ικανότητα ανάκαμψης από τις αντιξοότητες και η αισιοδοξία αναφέρεται στην τάση να βλέπει κανείς το καλύτερο στις διάφορες καταστάσεις. Τα άτομα με υψηλή ανθεκτικότητα και αισιοδοξία τείνουν να έχουν μια περισσότερο θετική άποψη για τη ζωή, κάτι που τους βοηθά να αντιμετωπίζουν το άγχος πιο αποτελεσματικά.
Ένας άλλος παράγοντας που καθορίζει την ικανότητά μας να διαχειριστούμε το στρες είναι οι μηχανισμοί αντιμετώπισης που διαθέτουμε. Οι άνθρωποι που διαθέτουν αποτελεσματικούς μηχανισμούς αντιμετώπισης, όπως η τακτική άσκηση, ο διαλογισμός και η κοινωνική υποστήριξη, είναι πιο πιθανό να διαχειριστούν το άγχος αποτελεσματικά. Η άσκηση, για παράδειγμα, μπορεί να βοηθήσει στην απελευθέρωση ενδορφινών, οι οποίες είναι χημικές ουσίες που μπορούν να βοηθήσουν στη βελτίωση της διάθεσης και στη μείωση του άγχους. Ο διαλογισμός και η επίγνωση (mindfulness) μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του μηρυκασμού των δυσάρεστων σκέψεων και, κατά συνέπεια, του άγχους. Η κοινωνική υποστήριξη μπορεί να προσφέρει τη συναισθηματική και πρακτική υποστήριξη που χρειάζονται οι άνθρωποι για να αντιμετωπίσουν τις αγχώδεις καταστάσεις της ζωής.
Η ίδια η φύση του στρεσογόνου παράγοντα παίζει επίσης ρόλο στον καθορισμό του πόσο άγχος μπορούμε να διαχειριστούμε. Το οξύ στρες, όπως ένα έκτακτο συμβάν για παράδειγμα μια σημαντική εξέταση ή μια συνέντευξη για δουλειά, είναι γενικά πιο εύκολο να το διαχειριστεί κανείς από το χρόνιο στρες, όπως τα συνεχή οικονομικά προβλήματα ή μια δύσκολη σχέση. Το οξύ στρες τείνει να είναι πιο διαχειρίσιμο, καθώς είναι συνήθως χρονικά περιορισμένο και έχει έναν σαφή τελικό στόχο. Το χρόνιο στρες, από την άλλη πλευρά, τείνει να είναι πιο επίμονο και μπορεί να είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί.
Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι το παρατεταμένο ή χρόνιο στρες μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στη σωματική και την ψυχική μας υγεία. Το χρόνιο στρες μπορεί να οδηγήσει σε μια σειρά από προβλήματα σωματικής υγείας, όπως καρδιακές παθήσεις, διαβήτη και παχυσαρκία. Μπορεί επίσης να οδηγήσει σε προβλήματα ψυχικής υγείας, όπως αγχώδεις διαταραχές και κατάθλιψη. Επομένως, είναι σημαντικό να βρούμε αποτελεσματικούς τρόπους διαχείρισης του στρες, όπως η άσκηση, ο διαλογισμός και η κοινωνική υποστήριξη, προκειμένου να προστατεύσουμε τη σωματική και ψυχική μας υγεία.
Συμπερασματικά, η ικανότητά μας να διαχειριζόμαστε το άγχος εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων των ατομικών μας διαφορών, των μηχανισμών αντιμετώπισης και της φύσης του ίδιου του στρεσογόνου παράγοντα. Τα άτομα που έχουν υψηλή αντοχή και αισιοδοξία, διαθέτουν αποτελεσματικούς μηχανισμούς αντιμετώπισης και μπορούν να διαχειριστούν το οξύ στρες, είναι πιο πιθανό να διαχειριστούν το στρες αποτελεσματικά. Ωστόσο, αξίζει να γνωρίζουμε ότι το παρατεταμένο ή χρόνιο στρες μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στη σωματική και ψυχική μας υγεία και είναι σημαντικό να βρούμε αποτελεσματικούς τρόπους διαχείρισης του άγχους για την προστασία της σωματικής και ψυχικής μας υγείας.
Μάθετε Περισσότερα
12 τρόποι για να σταματήσετε την υπερανάλυση
Όλοι κάνουμε υπερανάλυση σε κάποιες καταστάσεις, συνήθως όμως μπορούμε να προχωρήσουμε παρακάτω. Άλλες φορές, η υπερανάλυση μας μαστίζει με διαρκείς αρνητικές σκέψεις, μπορεί να επαναλαμβάνουμε περασμένες συζητήσεις στο μυαλό μας ή να αναλύουμε εξαντλητικά κάθε απόφαση που παίρνουμε.
Η υπερανάλυση μπορεί να μας κάνει να οραματιζόμαστε καταστροφικά αποτελέσματα. Μπορεί να σκεφτόμαστε αρνητικές λέξεις ή να απεικονίζουμε στο μυαλό μας καταστροφικές εικόνες, όπως να οδηγούμε το αυτοκίνητό μας και να βγαίνουμε από το δρόμο ή να αντιμετωπίζουμε άλλα οδυνηρά γεγονότα. Ένα πρόβλημα εισβάλλει διαρκώς στο μυαλό μας και δεν μπορούμε να ξεκολλήσουμε από αυτό.
Ξοδεύουμε τον χρόνο και την ενέργειά μας προσπαθώντας να βρούμε νόημα στις αρνητικές μας σκέψεις. Επιπλέον, αναζητάμε διαρκώς λύσεις στα προβλήματά μας, ακόμη κι όταν δεν υπάρχει πραγματική απειλή. Η υπερανάλυση μπορεί να προκαλέσει προβλήματα ψυχικής υγείας και να επηρεάσει την ευημερία μας.
Οι άνθρωποι που υπεραναλύουν φαίνεται σαν να μην μπορούν να κάνουν τίποτα για να σταματήσουν τις σκέψεις αυτές. Υπάρχουν όμως τρόποι για να ξεπεραστεί αυτό το ζήτημα. Όταν εκδιωχθούν οι αρνητικές σκέψεις, έρχεται η ενδυνάμωση και η μείωση του άγχους.
Πώς θα καταλάβετε εάν υπεραναλύετε τα πράγματα
Το να αναγνωρίσετε ότι υπεραναλύετε είναι το πρώτο βήμα για να σταματήσετε. Μερικά σημάδια υπερανάλυσης είναι:
Ψάχνετε συνεχώς για απειλές ακόμη κι όταν βρίσκεστε σε ασφαλές μέρος
Αποζητάτε να καθησυχαστείτε για να ηρεμήσετε
Υπερβολικός προγραμματισμός
Αγκίστρωση στο παρελθόν
Επαναλαμβάνετε συζητήσεις στο μυαλό σας
Εμμονή με πράγματα που δεν μπορείτε να ελέγξετε ή να αλλάξετε
Εξαντλητική ανάλυση για κάθε απόφαση που πρέπει να πάρετε
Επανάληψη λαθών του παρελθόντος
Δυσκολία στη λήψη αποφάσεων ή/ και στην ανάληψη δράσης
Σκέφτεστε πάντα το χειρότερο σενάριο
Πώς σας επηρεάζει η υπερανάλυση
Η υπερανάλυση μπορεί να φαίνεται ακίνδυνη, αλλά ενέχει πολλές επιζήμιες συνέπειες για εσάς και τη ζωή σας. Μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδράτε με τον κόσμο γύρω σας και να παραμορφώσει την άποψή σας για τις εμπειρίες σας. Μπορεί να σας εμποδίσει να πάρετε απαραίτητες αποφάσεις ή να εργαστείτε για την επίτευξη των στόχων σας. Η υπερανάλυση επηρεάζει επίσης την ευτυχία και την ικανότητά σας να απολαμβάνετε την παρούσα στιγμή. Αποστραγγίζει την ενέργειά σας και επηρεάζει την ψυχική και σωματική σας υγεία.
Μερικά από τα ζητήματα που μπορεί να προκαλέσει η υπερανάλυση είναι: ανησυχία, κατάθλιψη, αδυναμία αντιμετώπισης καθημερινών στρεσογόνων καταστάσεων, θλίψη, μοναξιά, αίσθημα κενού, κούραση, ναυτία, δυσκολία στον ύπνο, αλλαγές στην όρεξη, προβλήματα συγκέντρωσης, πονοκέφαλοι, υψηλή πίεση, κακή καρδιαγγειακή υγεία.
Δοκιμάστε αυτές τις τεχνικές για να διευκολύνετε το ανήσυχο μυαλό σας να σταματήσει την υπερανάλυση:
1. Κάντε ασκήσεις ενσυνειδητότητας (mindfulness)
Το Mindfulness σας βοηθά να ζείτε στο παρόν και να έχετε επίγνωση του τι συμβαίνει στο εδώ και το τώρα. Είναι δύσκολο να υπεραναλύσει κανείς το παρελθόν αν σκέφτεται μόνο την τρέχουσα κατάστασή του. Όσο περισσότερο εξασκείτε την ενσυνειδητότητα, τόσο καλύτερα θα μπορείτε να διώχνετε τις αρνητικές σκέψεις.
2. Προσδιορίστε τις πυροδοτήσεις
Εάν γνωρίζετε τις σκέψεις που πυροδοτούν το άγχος, μπορείτε να εργαστείτε για να τις αποφύγετε. Μελέτες δείχνουν ότι ο εγκέφαλός μας παράγει χιλιάδες ιδέες καθημερινά, που περιλαμβάνουν συνειρμούς και αναμνήσεις. Με όλα αυτά τα πράγματα να μπαίνουν στο μυαλό μας, είναι εύκολο να αφεθούμε και να αναλωθούμε.
Ο εντοπισμός των σκέψεων που δεν μπορείτε να σταματήσετε μπορεί να σας βοηθήσει να σταματήσετε αμέσως να σκέφτεστε υπερβολικά. Όταν ξέρετε τι θα συμβεί, δεν θα ξοδέψετε τόση ενέργεια ή χρόνο για να αφήσετε τις σκέψεις σας να τρέξουν. Ο στόχος σας πρέπει να είναι να απελευθερώσετε τις πυροδοτήσεις και να επιστρέψετε σε ό,τι κάνατε πριν αυτές ξεσπάσουν.
3. Κάντε ένα βήμα πίσω και αξιολογήστε την κατάσταση
Αν παρατηρήσετε ότι αρχίζετε να υπεραναλύετε, κάντε ένα βήμα πίσω και αξιολογήστε την κατάσταση. Η ανταπόκρισή σας σε μια εμπειρία μπορεί να σας εγκλωβίσει σε έναν ατέρμονο κύκλο επαναλαμβανόμενων σκέψεων. Όταν επαναξιολογείτε μια κατάσταση, σκεφτείτε πώς επηρεάζει τη διάθεσή σας, αν σας κάνει να αισθάνεστε εκνευρισμό, ανησυχία ή ενοχές.
Μερικές φορές βοηθάει να σκεφτείτε πώς θα σας επηρεάσει η κατάσταση την οποία αντιμετωπίζετε αυτή τη στιγμή σε πέντε ή δέκα χρόνια από τώρα. Τα περισσότερα από τα πράγματα που αναλύετε υπερβολικά δεν επηρεάζουν τη ζωή σας μακροπρόθεσμα. Εάν το σκεφτείτε έτσι, δεν αφήνετε τα πράγματα να σας επηρεάσουν πολύ.
4. Αναλάβετε δράση
Η ανάληψη δράσης είναι το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε όταν πιάνετε τον εαυτό σας να υπεραναλύει. Μην αφήσετε τις σκέψεις να τρέχουν χωρίς να καταστρώσετε ένα σχέδιο. Αξιοποιήστε τις αρνητικές σας σκέψεις ως οδηγούς σε καλύτερες επιλογές ζωής.
Μπορεί να βοηθήσει αν καταγράψετε ιδέες για το πώς μπορείτε να επιτύχετε τους στόχους σας. Όταν ξεκινούν οι αρνητικές σκέψεις, εστιάστε ξανά στις σκέψεις σας κρατώντας σημειώσεις. Μπορεί να κάνει τη διαφορά και να αλλάξει τη ζωή σας προς το καλύτερο.
5. Αναγνωρίστε πότε έχετε πέσει στην παγίδα των αρνητικών σκέψεων
Όταν υπεραναλύουμε, μερικές φορές είναι δύσκολο να συνειδητοποιήσουμε ότι το κάνουμε. Εάν αναγνωρίσουμε τα μοτίβα που κυριαρχούν στις σκέψεις μας, μπορούμε να ξεκολλήσουμε από αυτά προτού παρασυρθούμε πολύ μακριά. Υπενθυμίστε στον εαυτό σας ότι ο βρόχος αρνητικών σκέψεων δεν θα σας βοηθήσει σε τίποτε απολύτως.
6. Διακρίνετε τι μπορείτε και τι δεν μπορείτε να ελέγξετε
Πολλές φορές, η υπερανάλυση αφορά πράγματα τα οποία δεν μπορούμε να ελέγξουμε. Οδηγεί σε ατέρμονες σκέψεις όπου νιώθουμε πως δεν έχουμε επιλογή και ότι μια θετική αλλαγή δεν είναι εφικτή. Ενώ δεν μπορείτε να ελέγξετε τις σκέψεις που σας έρχονται στο μυαλό, μπορείτε να ελέγξετε τον τρόπο με τον οποίο ανταποκρίνεστε σε αυτές. Μπορείτε να επιλέξετε να τις αφήσετε να φύγουν παρά να τις ακολουθήσετε. Εάν επιλέξετε να αγνοήσετε τις σκέψεις και να επιστρέψετε σε αυτό που κάνετε, η αρνητικότητα θα φύγει τελικά. Μπορεί να σας ενοχλήσει για λίγο, αλλά μπορείτε να αποφασίσετε να συνεχίσετε να τις αγνοείτε μέχρι να μην σας ενοχλούν πια. Μπορεί να μην μπορείτε να ελέγξετε κάθε κατάσταση ή σκέψη, αλλά μπορείτε να ελέγξετε με τι θα ασχοληθείτε.
7. Συνεισφέρετε κάτι καλό
Το να κάνουμε κάτι καλό για τους άλλους μπορεί να μας αναζωογονήσει. Θα αποσπάσει την προσοχή μας από τις αρνητικές σκέψεις για λίγο καθώς επικεντρωνόμαστε στο να βοηθήσουμε κάποιον άλλο. Το να κάνουμε κάτι ευγενικό για κάποιον άλλο ενισχύει την αυτοπεποίθηση και την ευτυχία μας. Επίσης, επιτρέπει να αισθανθούμε ενδυναμωμένοι, συμβάλλοντας στο να κρατηθεί μακριά η αρνητικότητα.
8. Προκαλέστε τις αρνητικές σας σκέψεις
Οι αρνητικές σκέψεις μπορεί να μετατραπούν σε υπερβολικές υποθέσεις. Όταν συμβεί αυτό, προκαλέστε τις. Δεν χρειάζεται να ενδίδουμε σε κάθε σκέψη που περνάει από το μυαλό μας. Προκαλέστε τις εξετάζοντας ποιες αποδείξεις έχετε ότι οι σκέψεις σας αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα. Στη συνέχεια, σκεφτείτε ποια στοιχεία έχετε που αποδεικνύουν ότι οι σκέψεις σας δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα αλλά είναι αυθαίρετες ερμηνείες και υποθέσεις. Οι πιθανότητες είναι ότι θα έχετε περισσότερα στοιχεία που να συγκλίνουν σε αυτό.
9. Αποσπάστε την προσοχή σας
Κάθε φορά που αρχίζετε να υπεραναλύετε κάτι που δεν μπορείτε να ελέγξετε, προσπαθήστε να βρείτε έναν περισπασμό. Κάντε κάτι που σας αρέσει και θα κρατήσει το μυαλό σας απασχολημένο. Μπορείτε επίσης να αφιερώσετε χρόνο για να μάθετε μια νέα δεξιότητα ή να βρείτε ένα νέο χόμπι. Αν και δεν είναι πάντα εύκολο να ασχοληθείτε με κάτι άλλο τη στιγμή που υπεραναλύετε, θα διαπιστώσετε ότι αυτό μειώνει δραστικά τις αρνητικές σκέψεις σας.
10. Εστίαση στην επίλυση προβλημάτων
Η υπερανάλυση δεν σας είναι χρήσιμη, αλλά η εύρεση λύσεων στα προβλήματά σας είναι. Δημιουργήστε ένα πλάνο εάν οι σκέψεις σας σχετίζονται με κάτι που μπορείτε να αποτρέψετε ή να διορθώσετε. Ακόμα καλύτερα, φτιάξτε μερικά πλάνα για την περίπτωση που κάποιο δεν πετύχει.
Η εστίαση στην επίλυση προβλημάτων σάς επιτρέπει να αφιερώνετε την ενέργειά σας σε κάτι χρήσιμο αντί να αφήνετε τις σκέψεις σας να σας παγιδεύουν σε έναν φαύλο κύκλο. Εάν δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα για το πρόβλημα που απασχολεί τη σκέψη σας, καταστρώστε ένα σχέδιο για το πώς θα διαχειριστείτε τα συναισθήματά σας. Μπορείτε πάντα να ελέγξετε τη στάση σας απέναντι στα πράγματα και μερικές φορές αυτό είναι το μόνο σχέδιο που χρειάζεστε.
11. Εξασκηθείτε στις βαθιές αναπνοές
Η άσκηση με βαθιές αναπνοές μπορεί να σας βοηθήσει να επαναπροσδιορίσετε τις σκέψεις σας και να σας φέρει στο εδώ και τώρα. Βρείτε ένα άνετο μέρος για να καθίσετε και να χαλαρώσετε ενώ εισπνέετε από τη μύτη και εκπνέετε από το στόμα. Δώστε προσοχή στον τρόπο με τον οποίο κινούνται το στήθος και το στομάχι σας καθώς αναπνέετε. Κάντε αυτή την άσκηση αρκετές φορές μέσα την ημέρα για τουλάχιστον πέντε λεπτά και θα νιώσετε πολύ καλύτερα. Θα σας βοηθήσει αν το κάνετε κάθε φορά που το μυαλό σας αρχίζει να τρέχει προς την υπερανάλυση.
12. Θυμηθείτε τις επιτυχίες σας
Όταν υπεραναλύουμε, είναι εύκολο να κολλήσουμε με το τι πάει στραβά στη ζωή μας. Αντί να ενδώσετε σε τέτοιες σκέψεις, θυμηθείτε όλα όσα έχετε καταφέρει. Βγάλτε ένα σημειωματάριο και σημειώστε μερικά πράγματα που έχετε καταφέρει. Γράψε μία λίστα με πράγματα που καταφέρατε γενικά στη ζωή σας και μία για πράγματα που έγιναν τις περασμένες δύο εβδομάδες. Αυτά τα επιτεύγματα δεν χρειάζεται να είναι μεγάλα. Μπορούν να περιλαμβάνουν πράγματα όπως η τακτοποίηση του σπιτιού ή η τήρηση του οικιακού σας προϋπολογισμού σας. Ο στόχος είναι να σας βοηθήσει να δείτε ότι τα πράγματα πάνε καλά, ακόμα κι όταν το μυαλό σας προσπαθεί να σας πείσει για το αντίθετο.
Εάν είστε επιρρεπείς στην υπερανάλυση και είστε έτοιμοι να κάνετε μια αλλαγή, οι παραπάνω τρόποι μπορούν να σας βοηθήσουν. Εφαρμόστε έναν ή δύο στην αρχή και μετά δοκιμάστε περισσότερους καθώς εξοικειώνεστε όλο και περισσότερο. Θα εκπλαγείτε ευχάριστα από το πόσο πολύ θα βελτιώσουν την καθημερινότητα και γενικά τη ζωή σας.
Μάθετε Περισσότερα
Γιατί τα παιδιά λένε ψέματα και τι μπορούμε να κάνουμε
Όλοι γνωρίζουμε ότι τα παιδιά κάποια στιγμή θα πουν ψέματα. Είτε πρόκειται για φανταστικά γεγονότα και υπερβολές είτε για εσκεμμένη απόκρυψη της αλήθειας, τα ψέματα είναι ένα ζήτημα που αναπόφευκτα προκύπτει. Οι γονείς χρειάζεται να κατανοήσουν για ποιους λόγους τα παιδιά λένε ψέματα και να είναι σε ετοιμότητα να αντιμετωπίσουν το ζήτημα.
Γιατί τα παιδιά λένε ψέματα
Οι περισσότεροι γονείς θεωρούν ότι τα παιδιά ψεύδονται για να πάρουν κάτι που θέλουν ή να αποφύγουν κάτι που δεν επιθυμούν. Αυτά είναι κοινά κίνητρα, αλλά υπάρχουν και κάποιοι λιγότερο προφανείς λόγοι για τους οποίους τα παιδιά μπορεί να μην λένε την αλήθεια – ή τουλάχιστον όχι ολόκληρη την αλήθεια.
Δοκιμή μιας νέας συμπεριφοράς: Ένας λόγος για τον οποίο τα παιδιά λένε ψέματα είναι επειδή μόλις ανακάλυψαν αυτή την καινούρια συμπεριφορά και την δοκιμάζουν, όπως κάνουν με τα περισσότερα είδη συμπεριφορών, για να δουν τι πρόκειται να συμβεί.
Χαμηλή αυτοεκτίμηση: Τα παιδιά που δεν έχουν καλή αυτοεκτίμηση μπορεί να λένε οφθαλμοφανή ψέματα για να φανούν πιο ξεχωριστά, εντυπωσιακά ή ταλαντούχα στα μάτια των άλλων.
Πρόκληση ή αποφυγή προσοχής: Τα παιδιά που βιώνουν έντονο άγχος ή έχουν κάποια συναισθηματική δυσκολία μπορεί να λένε ψέματα για τα συμπτώματά τους ώστε να τραβήξουν την προσοχή αναζητώντας περισσότερη φροντίδα, ή να ελαχιστοποιούν αυτό που τα απασχολεί επειδή δεν θέλουν να ανησυχούν οι άλλοι για εκείνα.
Παρορμητικότητα: Συχνά τα παιδιά απαντούν στις ερωτήσεις μας προτού το καλοσκεφτούν. Ιδιαίτερα, στα παιδιά με παρορμητικού τύπου ΔΕΠ-Υ είναι χαρακτηριστικό να μιλούν χωρίς πρώτα να σκέφτονται.
Αλλοιωμένη αίσθηση πραγματικότητας: Μερικές φορές τα παιδιά, ειδικά τα μικρότερα, μπορεί πραγματικά να πιστέψουν ότι έχουν κάνει κάτι και να το αναφέρουν ως αληθινό γεγονός ενώ δε συνέβη ποτέ. Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, τα βοηθάμε να ενισχύσουν τη μνήμη τους και να διαχωρίσουν την πραγματικότητα από τη σκέψη και τη φαντασία.
Λευκά ψέματα: Τα ψέματα αυτά όταν λέγονται δεν βλάπτουν, ενώ συχνά μπορεί να λέγονται και για την προστασία κάποιου. Πολλές φορές οι ίδιοι οι γονείς ενθαρρύνουν τα παιδιά να πουν ένα λευκό ψέμα. Τα λευκά ψέματα και οι περιστάσεις στις οποίες λέγονται εμπίπτουν στην ομπρέλα των κοινωνικών δεξιοτήτων.
Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς
Οι συχνότερες αντιδράσεις των γονιών στα ψέματα είναι να εξηγούν λογικά συζητώντας με το παιδί ή να βάζουν κάποια τιμωρία. Δυστυχώς, και οι δύο αυτοί τρόποι είναι αδύναμοι όσον αφορά την αλλαγή μιας τέτοιας συμπεριφοράς.
Ο καλύτερος τρόπος για να μειωθούν, ή ακόμη και να απαλειφθούν, τα ψέματα είναι η ενίσχυση της συνήθειας της αλήθειας. Κατ’ αρχήν, χρειάζεται να εστιάσετε στη θετική συμπεριφορά. Αυτό σημαίνει να επαινείτε και να επιβραβεύετε την αλήθεια. Η επιβράβευση γίνεται λεκτικά, με ενθουσιασμό και παράλληλη φυσική εκδήλωση, με ένα φιλί ή μια αγκαλιά.
Αν πιάσετε το παιδί να λέει ψέματα, αποφύγετε τη σκληρή τιμωρία και τις προσβολές. Εκφράστε με ήπιο τρόπο την αποδοκιμασία σας, ξεκαθαρίστε ότι δεν δέχεστε να σας λέει ψέματα και θυμίστε του ότι η αλήθεια είναι πάντα η καλύτερη λύση.
Αυτό που επίσης θα βοηθήσει είναι να αποτελέσετε εσείς πρότυπα για μίμηση. Μοιραστείτε μαζί με το παιδί ιστορίες από την καθημερινότητά σας αλλά και τη δική σας παιδική ηλικία όπου χρειάστηκε να αποφασίσετε αν θα πείτε ψέματα ή όχι, αλλά τελικά επιλέξατε την αλήθεια.
Αν πρόκειται για κάτι σοβαρότερο, όπως μεγαλύτερα παιδιά που λένε ψέματα σχετικά με πού έχουν πάει ή αν έχουν κάνει τα μαθήματά τους, οι γονείς μπορούν να σκεφτούν κάποια συνέπεια. Τα παιδιά θα πρέπει να γνωρίζουν από πριν ότι θα υπάρξουν επιπτώσεις για τέτοιου είδους ψέματα. Όπως όλες οι συνέπειες, θα πρέπει να είναι κάτι σχετικό με την περίπτωση, βραχύβιο, όχι υπερβολικό, που δίνει στο παιδί την ευκαιρία να επιστρέψει στην εξάσκηση καλύτερων συμπεριφορών. Για παράδειγμα, εάν ένα παιδί έχει πει ότι δεν είχε διάβασμα για το σπίτι όλη την εβδομάδα και ο γονέας ανακαλύπτει ότι είχε κανονικά κάθε μέρα, θα πρέπει να καθίσει να κάνει όλα τα μαθήματα. Ακόμη, αν έχει χτυπήσει ένα άλλο παιδί και είπε ψέματα γι’ αυτό, θα πρέπει να υπάρξει συνέπεια και για το ψέμα και για το χτύπημα, όπως το να ζητήσει συγγνώμη από το άλλο παιδί.
Μάθετε Περισσότερα
Πώς να χτίσετε μια υγιή σχέση με το σύντροφό σας
Το να χτίσουμε και να διατηρήσουμε μια υγιή και ισχυρή συντροφική σχέση απαιτεί συνεχή φροντίδα – σωματική, συναισθηματική – και καλή επικοινωνία. Συγκεκριμένα στοιχεία έχουν αποδειχθεί ότι είναι ιδιαίτερα σημαντικά για να καλλιεργήσουμε μια υγιή σχέση. Κάθε άτομο θα πρέπει, για αρχή, να αισθάνεται σίγουρο ότι ο σύντροφός του είναι πρόθυμος να του αφιερώσει χρόνο και προσοχή. Και οι δύο χρειάζεται επίσης να δεσμευτούν στον τρόπο αντιμετώπισης και διαχείρισης των διαφορών και των προκλήσεων που αναπόφευκτα θα προκύψουν, ακόμη κι αν αυτές οι διαφορές και προκλήσεις αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου.
Τα πλεονεκτήματα σε μια υγιή σχέση
Στον 21ο αιώνα, οι καλές σχέσεις χαρακτηρίζονται γενικά από συναισθηματική και σωματική ισότητα και ισορροπία, ιδιαίτερα στον τρόπο που κατανέμονται οι διάφορες μικροδουλειές που είναι απαραίτητες για τη συντήρηση ενός νοικοκυριού. Οι σύντροφοι σε μια υγιή και δυνατή σχέση αισθάνονται επίσης ευγνώμονες ο ένας για τον άλλον, δίνουν και παίρνουν στοργή και φροντίδα και συμμετέχουν σε ειλικρινείς συζητήσεις σχετικά με την ερωτική τους ζωή.
Στις πιο επιτυχημένες σχέσεις, οι σύντροφοι όχι μόνο προσφέρουν ο ένας στον άλλο το όφελος της αμφιβολίας αλλά παίρνουν ενεργές υποστηρικτικά πρωτοβουλίες που καλλιεργούν την ισχυρή αίσθηση ότι είναι στην ίδια ομάδα. Οι έρευνες δείχνουν ότι, μακροπρόθεσμα, αυτό το επίπεδο σύνδεσης παρέχει στα άτομα μια σταθερή συναισθηματική βάση για να κυνηγούν τα όνειρά τους και να ανακάμπτουν γρήγορα όταν αντιμετωπίζουν αναποδιές.
Επίτευξη Οικειότητας
Το μοίρασμα μεταξύ δύο ανθρώπων που ορίζει την οικειότητα δεν αφορά αποκλειστικά στη σωματική σύνδεση. Η οικειότητα εμπεριέχει το ρίσκο να εκθέσεις τον εαυτό σου. Τείνει να ξεκινά προσεκτικά με το να μοιράζεσαι κάτι σημαντικό με έναν νέο σύντροφο και εξελίσσεται με την πάροδο του χρόνου σε μια σύνδεση με κάποιον που πιστεύουμε ότι πραγματικά μας καταλαβαίνει. Μόλις δημιουργηθεί ένας δεσμός οικειότητας, μπορεί να γίνει το θεμέλιο τόσο της βαθιάς φιλίας όσο και της ερωτικής επιθυμίας.
Το να νιώθετε συναισθηματικά ασφαλείς, το οποίο συνεπάγεται τη χαλάρωση και το άνοιγμα, μπορεί να είναι ένα βασικό συστατικό της πραγματικής οικειότητας. Όταν ο ένας σύντροφος υποκύπτει στην κριτική ή την περιφρόνηση και επιτίθεται στον άλλον, μπορεί να διαβρώσει την οικειότητα, ενεργοποιώντας τους μηχανισμούς άμυνας του άλλου και εξαφανίζοντας την εμπιστοσύνη του. Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο η έρευνα δείχνει ότι τα ζευγάρια απαιτούν πολύ περισσότερες θετικές παρά αρνητικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ τους για να διατηρήσουν την υγιή σχέση τους.
Μάθετε Περισσότερα
Η καλύτερη δυνατή ζωή σας σε 3 βήματα
Προσπαθήστε να φανταστείτε την καλύτερη δυνατή ζωή σας αυτή τη νέα χρονιά που ανοίγεται μπροστά μας. Το να αναλογιζόμαστε το ιδανικό μας μέλλον βοηθά να νιώθουμε μεγαλύτερη αισιοδοξία και να είμαστε σκόπιμοι σε σχέση με τους στόχους και τις επιθυμίες μας.
Αυτή η πρακτική υποστηρίζεται από αρκετές επιστημονικές έρευνες. Όταν φανταζόμαστε τον καλύτερο δυνατό εαυτό σας, προτείνουν οι έρευνες, νιώθουμε πιο αισιόδοξοι και θετικοί για τη ζωή, κάτι που μας παρακινεί να αφοσιωθείτε στην εκπλήρωση των στόχων μας. Και το να είμαστε πιο ευτυχισμένοι μπορεί να αυξήσει την προθυμία μας να ασχοληθούμε και με κοινωνικά προβλήματα, το οποίο σημαίνει ότι μπορεί να κάνουμε τη διαφορά στον κόσμο, όχι μόνο για μας ως ξεχωριστά άτομα, αλλά και συλλογικά. Ακόμη, αυτή η πρακτική δεν περιορίζεται σε συγκεκριμένους τύπους προσωπικότητας ή συγκεκριμένες κουλτούρες. Έχει δοκιμαστεί με πολύ καλά αποτελέσματα σε διαφορετικούς πληθυσμούς ανά τον κόσμο.
Κανείς δεν μπορεί να υποσχεθεί ότι θα λειτουργήσει απόλυτα και για σας. Όμως το να οραματίζεστε την καλύτερη δυνατή ζωή σας μπορεί να κάνει τη διαφορά όσον αφορά το πώς αισθάνεστε για το μέλλον – και αυτό μόνο καλό θα μπορούσε να είναι για το έτος που μόλις ξεκίνησε.
Ας δούμε τα βήματα της πρακτικής της καλύτερης δυνατής ζωής, του καλύτερου δυνατού εαυτού:
1. Αφιερώστε μια στιγμή για να φανταστείτε τη ζωή σας στο μέλλον. Αναρωτηθείτε, ποια είναι η καλύτερη δυνατή ζωή που μπορείτε να φανταστείτε. Λάβετε υπόψη όλους τους σχετικούς τομείς της ζωής σας, όπως η εργασία σας, η οικογενειακή σας ζωή, οι σχέσεις, τα χόμπι και η υγεία σας. Στη συνέχεια, γράψτε συνεχώς για περίπου 15 λεπτά ποιο φαντάζεστε να είναι αυτό το καλύτερο δυνατό μέλλον.
2. Εάν μπείτε στον πειρασμό να σκεφτείτε τα εμπόδια που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στη ζωή σας, οικονομικά, κοινωνικά ή άλλα, αφήστε τα όλα για λίγο στην άκρη για χάρη της άσκησης. Εστιάστε στο να φανταστείτε ένα πιο λαμπρό μέλλον στο οποίο είστε ο καλύτερος εαυτός σας και οι συνθήκες αλλάζουν αρκετά ώστε αυτό να πραγματοποιηθεί.
3. Να είστε συγκεκριμένοι και δημιουργικοί, αφήνοντας τον εαυτό σας να φανταστεί όσες το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες και να είστε όσο πιο ευφάνταστοι θέλετε αφού πρόκειται για την καλύτερη δυνατή ζωή σας. Όσο πιο δημιουργικοί και συγκεκριμένοι είστε, τόσο πιο αφοσιωμένοι θα είστε στην άσκηση και τόσο περισσότερα οφέλη θα αποκομίσετε από αυτήν.
Μια χρήσιμη σημείωση: γράψτε για αυτήν την καλύτερη δυνατή ζωή σαν να συμβαίνει ήδη — δηλαδή γράψτε σε ενεστώτα χρόνο. Έτσι, για παράδειγμα, δεν γράφετε, «Θα ήθελα να μπορέσω να γράψω ένα βιβλίο κάποια μέρα», αλλά «Έχω ολοκληρώσει τη συγγραφή ενός βιβλίου για τα ψυχολογικά οφέλη της ζωής στη φύση». Όταν νιώθετε άγχος ή κατάθλιψη, μπορεί να είναι πιο δύσκολο να κάνετε την άσκηση – αλλά η έρευνα δείχνει ότι ακόμα κι έτσι είναι ευεργετική.
Το πρώτο βήμα προς την αλλαγή της ζωής μας προς το καλύτερο είναι να θέσουμε την πρόθεσή μας και την αισιοδοξία που αυτό δημιουργεί. Ίσως όλοι χρειαζόμαστε να φανταστούμε την καλύτερη δυνατή ζωή μας. Μπορεί έτσι να διαπιστώσουμε ότι κάνοντάς το αυτό, θα έχουμε περισσότερη αισιοδοξία για το μέλλον και θα καταλάβουμε πώς να κάνουμε τον κόσμο μας καλύτερο—όχι μόνο για εμάς, αλλά για όλους.
Μάθετε Περισσότερα