Έξι μύθοι σχετικά με το άγχος
Μύθος Νο 1: Το άγχος είναι για όλους το ίδιο.
Πραγματικότητα: Το άγχος είναι διαφορετικό σε κάθε άτομο. Αυτό που αποτελεί στρεσογόνο ερέθισμα για έναν άνθρωπο δεν είναι απαραίτητα και για κάποιον άλλο. Ο κάθε άνθρωπος αντιδρά απέναντι στο άγχος με διαφορετικό τρόπο.
Μύθος Νο 2: Το άγχος είναι πάντα κακό.
Πραγματικότητα: Εάν ίσχυε αυτή η άποψη, τότε το μηδενικό άγχος θα μας έκανε υγιείς και ευτυχισμένους. Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει στην πραγματική ζωή. Η μόνη περίπτωση στην οποία δεν υπάρχει άγχος είναι όταν είμαστε νεκροί. Ένας, όμως, ελεγχόμενος βαθμός άγχος μπορεί να μας κάνει δημιουργικούς και ευτυχισμένους.
Μύθος Νο 3: Το άγχος βιώνεται παντού, σε κάθε δραστηριότητα. Δεν μπορεί να αποφευχθεί.
Πραγματικότητα: Και όμως, κανείς μπορεί να οργανώσει με τέτοιο τρόπο τη ζωή του ώστε να μην τον υπερβαίνει το άγχος. Μπορεί να μάθει τεχνικές αντιμετώπισης οι οποίες βοηθούν το άτομο να λειτουργεί και να ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις του ακόμη κι αν αισθάνεται έντονο άγχος.
Μύθος Νο 4: Οι πλέον διαδεδομένες τεχνικές για τον έλεγχο του άγχους είναι αποτελεσματικές για όλους.
Πραγματικότητα: Μονάχα ένα εξατομικευμένο και προσαρμοσμένο στις ανάγκες του ατόμου πρόγραμμα αντιμετώπισης θα μπορέσει να έχει ικανοποιητικά αποτελέσματα.
Μύθος Νο 5: Κανένα σύμπτωμα = Καθόλου άγχος.
Πραγματικότητα: Όσο περίεργο κι αν φαίνεται, η απουσία συμπτωμάτων δε συνεπάγεται την απουσία άγχους.
Μύθος Νο 6: Προσοχή θα πρέπει να δίνεται μονάχα όταν υπάρχουν σοβαρά συμπτώματα.
Πραγματικότητα: Μικρής σημασίας συμπτώματα, όπως για παράδειγμα, πονοκέφαλοι, πόνοι στη μέση, μπορεί για ένα άτομο να είναι αρκετά ενοχλητικά και να σημαίνουν ότι χρειάζεται βοήθεια.
Διαβάστε ακόμη:
Μάθετε Περισσότερα
Ποια είναι τα συμπτώματα του άγχους
Οι βασικές συνέπειες του άγχους αφορούν σε σωματικό, ψυχολογικό αλλά και σε συμπεριφορικό επίπεδο:
Σωματικά συμπτώματα: πονοκέφαλοι, ξηρότητα του στόματος, υπέρταση, πόνοι στο στήθος, βήχας, ασθματικές καταστάσεις, μυϊκοί πόνοι, αίσθημα κόπωσης, δυσπεψία, κοιλιακοί πόνοι, διάρροια, ξηρότητα του δέρματος, αϋπνία, εφίδρωση χωρίς λόγο, δύσπνοια, μείωσης σεξουαλικής επιθυμίας, σεξουαλική δυσλειτουργία.
Ψυχολογικά συμπτώματα: ευερεθιστότητα, έλλειψη ενδιαφέροντος για τη ζωή, αίσθημα αποτυχίας, φόβος για το μέλλον, δυσκολίες στη συγκέντρωση.
Εκδηλώσεις στη συμπεριφορά: αποφυγή δραστηριοτήτων, αυξημένη κατανάλωση τοξικών ουσιών, επιθετικότητα, υπερβολική ή μειωμένη κατανάλωση τροφής, ροπή προς ατυχήματα.
Διαβάστε ακόμη:
Μάθετε Περισσότερα
Ποιος είναι ο ρόλος του ειδικού παιδαγωγού
«Τι ακριβώς κάνει ένας ειδικός παιδαγωγός;»
«Εσείς μπορείτε να κάνετε λογοθεραπείες;»
Αυτές είναι μόνο δύο από τις πιο συνηθισμένες ερωτήσεις των γονέων στο άκουσμα της ιδιότητας του ειδικού παιδαγωγού. Ποιος είναι, λοιπόν, ο ειδικός παιδαγωγός και ποιος ο ρόλος του ακριβώς;
Ο ειδικός παιδαγωγός είναι ο διαμεσολαβητής ανάμεσα στο παιδί και τη μάθησή του, ανάμεσα στο παιδί και την οικογένειά του, στους γονείς και το σχολικό πλαίσιο. Ο ρόλος του ειδικού παιδαγωγού είναι παιδαγωγικός, συμβουλευτικός και υποστηρικτικός.
Ο ειδικός παιδαγωγός αναλαμβάνει και αλληλεπιδρά εκπαιδευτικά και θεραπευτικά με παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας αλλά και με εφήβους και νέους καθώς και με μεγαλύτερης ηλικίας άτομα τα οποία παρουσιάζουν:
μαθησιακές δυσκολίες, δυσλεξία, διαταραχή ελλειμματικής προσοχής – υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ)
νοητική υστέρηση, σύνδρομο Down
αναπτυξιακές διαταραχές, διαταραχές αυτιστικού φάσματος, σύνδρομο Asperger
αισθητηριακές αναπηρίες, προβλήματα όρασης ή/ και ακοής
κινητικές αναπηρίες
Τι ακριβώς κάνει ο ειδικός παιδαγωγός;
Συνήθως προτού κληθεί ο ειδικός παιδαγωγός έχει προηγηθεί η διάγνωση του παιδιού από κάποιο δημόσιο διαγνωστικό φορέα (Ιατροπαιδαγωγικό κέντρο, ΚΕΔΔΥ). Ο ειδικός παιδαγωγός λαμβάνει υπόψη όλα τα στοιχεία της διάγνωσης, ποιες ειδικότητες αξιολόγησαν το παιδί και χρησιμοποιεί και ο ίδιος διάφορα μέσα έτσι ώστε να αξιολογήσει το προφίλ του παιδιού. Στη συνέχεια, σχεδιάζει ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα παρέμβασης που περιλαμβάνει γενικούς και ειδικούς στόχους. Ανάλογα με τις ειδικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένα παιδί οι στόχοι που τίθενται μπορεί να αφορούν στην ανάγνωση, στη γραφή ή σε ένα συνδυασμό και των δύο. Επίσης, οι στόχοι είναι πιθανό να επικεντρώνονται (και) σε άλλους τομείς όπως τα μαθηματικά, η ενίσχυση της μνήμης, η κατανόηση, η βελτίωση της συγκέντρωσης της προσοχής, η λεκτική ή/ και η μη λεκτική επικοινωνία, η αυτοεξυπηρέτηση. Ακόμη, δίνεται μεγάλη έμφαση στην επικοινωνιακή και κοινωνική συνδιαλλαγή του παιδιού με το οικείο περιβάλλον του (οικογένεια, σχολείο) αλλά και με το ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο.
Προτεραιότητα του ειδικού παιδαγωγού είναι να βελτιώσει οποιαδήποτε δεξιότητα θα αυξήσει την ποιότητα της καθημερινής διαβίωσης του ατόμου. Ο ειδικός παιδαγωγός μαθαίνει στο άτομο πώς να μαθαίνει, διδάσκοντάς του στρατηγικές μάθησης και χρησιμοποιώντας εναλλακτικούς τρόπους διδασκαλίας. Ακόμη, ο ειδικός παιδαγωγός αξιοποιεί δημιουργικά τις δυνατότητες του κάθε παιδιού και μέσα από παιγνιώδεις βιωματικές δραστηριότητες βοηθά το παιδί να οργανώσει ποιοτικά το χώρο και το χρόνο του συμβάλλοντας στην ενίσχυση της αυτοεκτίμησής του.
Το εκπαιδευτικό υλικό που χρησιμοποιεί ένας ειδικός παιδαγωγός μπορεί να περιλαμβάνει:
ειδικό παιδαγωγικό υλικό
εκπαιδευτικές κάρτες
τεχνικές συγκέντρωσης και κατανόησης
έντυπο υλικό
παιχνίδι ρόλων
παραμύθια και βιβλία
πολυαισθητηριακό και εικαστικό υλικό
εκπαιδευτικό λογισμικό μέσω η/υ
Γιατί είναι σημαντική η έγκαιρη αντιμετώπιση της όποιας μαθησιακής πρόκλησης;
Όπως έχουν δείξει και οι κατά καιρούς επιστημονικές έρευνες, η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση μιας δυσκολίας συνδράμει όχι μόνο στην επιτυχή αποκατάσταση αλλά και στην αποφυγή των ψυχολογικών και συναισθηματικών δυσκολιών που προκαλεί η καθημερινή σχολική απογοήτευση. Αντίθετα, η αδιαφορία, η κριτική και η απόρριψη από το περιβάλλον του παιδιού το επιβαρύνουν συναισθηματικά συντελώντας στην παραίτησή του από οποιαδήποτε προσπάθεια.
Πότε θα πρέπει κάποιος να απευθυνθεί σε έναν ειδικό παιδαγωγό;
Εάν παρατηρείτε ότι το παιδί σας δυσκολεύεται να ανταποκριθεί στις σχολικές και κοινωνικές απαιτήσεις, μην αφήνετε το χρόνο να κυλάει άσκοπα. Φροντίστε να πραγματοποιηθεί μια ολοκληρωμένη αξιολόγηση του παιδιού ώστε να ελεγχθούν όλες οι πιθανότητες.
Σε περίπτωση που διαπιστωθεί κάποια δυσκολία, είναι πολύ σημαντικό το παιδί σας να λάβει βοήθεια άμεσα. Η κατάλληλη εκπαιδευτική και συναισθηματική προσέγγιση μπορεί να δώσει στο παιδί τη δύναμη και το θάρρος που έχει ανάγκη για να κυνηγήσει τα όνειρα και τις φιλοδοξίες του. Εάν, από την άλλη πλευρά, οι ανησυχίες σας αποδειχτούν αβάσιμες, θα έχετε τουλάχιστον απαλλαγεί από αυτές και θα μπορέσετε να απολαύσετε την εξέλιξη του παιδιού σας χωρίς επιπλέον έγνοιες.
Μάθετε ΠερισσότεραΜιλώντας για το διαζύγιο: τι έχουν ανάγκη τα παιδιά
Αν διαβάζετε αυτό το άρθρο τότε μάλλον περνάτε (εσείς ή κάποιος κοντινός σας άνθρωπος) δύσκολες στιγμές. Το διαζύγιο μπορεί να σηματοδοτεί το τέλος ενός γάμου, όχι όμως και το τέλος μιας οικογένειας. Τα παιδιά σας εξακολουθούν να είναι παιδιά σας και είναι βέβαιο ότι το διαζύγιο θα τα επηρεάσει πολύ.
Είναι σίγουρο πως τώρα πια δε σας είναι ιδιαίτερα εύκολο να επικοινωνείτε με το σύντροφό σας για πολλούς λόγους. Ίσως να μη θέλατε αυτό το διαζύγιο και πιθανόν να νιώθετε σοκαρισμένοι ή προδομένοι. Μπορεί να τρέφετε αρνητικά συναισθήματα για το σύντροφό σας και να μην επιθυμείτε την επικοινωνία μαζί του για μεγάλο χρονικό διάστημα. Πιθανόν να αισθάνεστε μόνοι, μπερδεμένοι, πληγωμένοι ή θυμωμένοι. Ίσως να αισθάνεστε τύψεις. Θα διαπιστώσετε ότι συχνά δεν έχετε ιδιαίτερη διάθεση να εκτελέσετε τις γονεϊκές σας υποχρεώσεις. Ένα διαζύγιο επηρεάζει μεγάλους και παιδιά, σε διαφορετικό βαθμό, τους κάνει να αισθάνονται δυσάρεστα και άβολα, ακόμη και να πονούν. Παρ’ όλα αυτά, εσείς σαν γονείς θα πρέπει να βοηθήσετε τα παιδιά σας, να τους ασκήσετε θετική επιρροή και να προσπαθήσετε να τους εξασφαλίσετε ένα καλό μέλλον.
Τι χρειάζονται από εσάς τα παιδιά
Χωρίς αμφιβολία τα παιδιά χρειάζονται την αγάπη και των δύο γονιών τους. Επίσης, έχουν ανάγκη δύο γονείς που να μπορούν να συνεργάζονται για την ανατροφή τους, ανεξάρτητα από το πώς νιώθει ο ένας για τον άλλο. Μπορεί ο γάμος σας να έχει διαλυθεί, οι υποχρεώσεις σας όμως απέναντι στα παιδιά σας παραμένουν – μάλιστα, τώρα τα παιδιά σας σας χρειάζονται περισσότερο. Εφόσον επιθυμείτε το καλό τους, προσπαθήστε να καταστείλετε τα όποια αρνητικά συναισθήματα μπορεί να νιώθετε για τον/ την πρώην σύντροφό σας. Να θυμάστε ότι είστε το κατεξοχήν πρότυπο στη ζωή των παιδιών σας. Ο τρόπος με τον οποίο επικοινωνείτε μεταξύ σας ως γονείς και το πώς καταφέρνετε να λύσετε τις διαφορές σας έχουν πολύ μεγάλη σημασία. Γι’ αυτό το λόγο, ένα από τα σημαντικότερα που έχετε να κάνετε για το καλό των παιδιών σας είναι να προσπαθήσετε να έχετε μια καλή σχέση με τον άλλο γονιό.
Σίγουρα κάτι τέτοιο δεν είναι πάντοτε εφικτό. Υπάρχουν περιπτώσεις που μια τέτοια σχέση είναι αδύνατο να υπάρξει (πχ. περιπτώσεις εγκατάλειψης ή κακοποίησης). Όμως, το καλύτερο είναι οι γονείς να συνεργάζονται οπότε ας ελπίσουμε ότι και ο άλλος γονιός θα ενδιαφέρεται όσο κι εσείς για τα παιδιά σας και θα προσπαθήσει να κάνει τα πράγματα πιο εύκολα για όλους. Αν δείξετε κατανόηση και διάθεση για συνεργασία όλα θα πάνε καλύτερα. Όταν η θλίψη και ο πόνος που σήμερα νιώθετε τόσο έντονα, δε θα είναι παρά μονάχα μια ανάμνηση, μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι τα παιδιά σας θα σας ευγνωμονούν.
Τι μπορεί, λοιπόν, να έχουν ανάγκη τα παιδιά που οι γονείς τους χωρίζουν ή έχουν χωρίσει;
– Να αγαπούν και τους δύο γονείς τους.
– Να τους εξηγείτε όλα όσα συμβαίνουν, με υπομονή, ειλικρίνεια και με τρόπο που αρμόζει στην ηλικία τους.-
– Να γνωρίζουν ότι το διαζύγιο αφορά προβλήματα των μεγάλων και ότι όλα αυτά που συμβαίνουν δεν είναι δικό τους λάθος.
– Να αισθάνονται άνετα, να μπορούν να κάνουν ερωτήσεις, να μιλούν γι’ αυτά που σκέφτονται, νιώθουν, φοβούνται. Θα πρέπει ακόμη να γνωρίζουν σε ποιον να απευθυνθούν όταν θέλουν να μιλήσουν σε κάποιον άλλο εκτός από το γονείς τους.
– Να γνωρίζουν τι πρόκειται να τους συμβεί, να αισθάνονται σιγουριά, σταθερότητα και ασφάλεια.
– Τρυφερότητα, υποστήριξη και αγάπη.
Πρόκειται για μια περίοδο μεγάλων αλλαγών και για εσάς και για τα παιδιά σας. Οι μεγάλες αλλαγές πάντοτε αγχώνουν. Συχνά, όμως, φέρνουν και μεγάλη χαρά. Να θυμάστε ότι τα παιδιά παραδειγματίζονται από τα λόγια αλλά κυρίως από τις πράξεις μας.
https://www.anagnostopoyloy.gr/%cf%85%cf%80%ce%b7%cf%81%ce%b5%cf%83%ce%af%ce%b5%cf%82/%cf%83%cf%85%ce%bc%ce%b2%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%b5%cf%85%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae/%cf%83%cf%85%ce%bc%ce%b2%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%b5%cf%85%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%80%ce%b1%ce%b9%ce%b4%ce%b9%cf%8e%ce%bd/
Μάθετε ΠερισσότεραΣε ποιες περιπτώσεις χρειάζεται οι γονείς να συμβουλεύεστε έναν ψυχολόγο;
Από τη μία πλευρά, η φίλη σας ορκίζεται στο όνομα της ψυχιατρικής και της ψυχολογίας (και πηγαίνει το παιδί της στον ψυχοθεραπευτή για ψύλλου πήδημα) και από την άλλη οι γονείς σας που ωρύονται «Οι ψυχολόγοι είναι τσαρλατάνοι και κομπογιαννίτες!» και «Δεν είμαστε και τρελοί!». Στη μέση εσείς, ως γονείς που νοιάζεστε και ανησυχείτε για το παιδί σας νιώθετε αμηχανία.
Σε ποιες, λοιπόν, περιπτώσεις χρειάζεται να συμβουλευτείτε έναν ψυχολόγο:
Σε περιόδους κρίσης της οικογενειακής ζωής
Υπάρχουν κάποιες καταστάσεις που μπορούν να διαταράξουν τις σχέσεις σας με το παιδί με τρόπο έντονο όπως χωρισμός, ανεργία, σοβαρή ασθένεια, πένθος.
Σε διάφορες καταστάσεις που ενέχουν κάποιο βαθμό κινδύνου
Καταστάσεις τις οποίες μπορεί να σας υποδείξει η διαίσθησή σας ή κάποιο πρόσωπο του περιβάλλοντος του παιδιού (πχ. παιδίατρος, δασκάλα). Άσχετα από την επισήμανση του προβλήματος (πχ. γενική, ασαφής), έχει σημασία να ακούσετε ακόμη κι αν αυτό δεν σας είναι πολύ εύκολο. Τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να είναι:
– Όταν το παιδί παρουσιάζει καθυστέρηση στην ψυχοκινητική, διανοητική ή συναισθηματική του ανάπτυξη. Είναι κλεισμένο στον εαυτό του και απαθές ή επιθετικό και βίαιο.
– Υπάρχει έλλειψη ισορροπίας όσον αφορά την ανάπτυξή του. Για παράδειγμα, ενώ μιλάει πολύ καλά αρκετό καιρό, είναι πολύ αδέξιο.
– Ξαφνικά και πολύ εμφανώς παρατηρείται:
αναστάτωση στις συνήθειες του παιδιού (πχ. ύπνος, διατροφή), παλινδρόμηση σε ζητήματα καθαριότητας ή/ και της ομιλίας,
μια γενική αλλαγή της διάθεσής του: γίνεται ευέξαπτο, μελαγχολικό, ξεσπά σε κλάματα ή/ και παραπονείται διαρκώς χωρίς ουσιαστικό λόγο, κλείνεται στον εαυτό του.
αλλαγή της συμπεριφοράς του παιδιού στο σπίτι ή/ και το σχολείο: παρατηρείται προκλητικότητα, έλλειψη συγκέντρωσης ή συντροφικότητας, μεγάλη πτώση των σχολικών του επιδόσεων.
Σκέφτεστε: «Θα ξεπεράσει τις δυσκολίες όσο μεγαλώνει», «Ίσως είναι έτσι από φυσικού του», «Το παιδί δεν είναι τρελό ή προβληματικό»
Το παιδί βιώνει μια κατάσταση (λίγο ή περισσότερο) δύσκολη, απολύτως πραγματική όμως. Σίγουρα, η νυκτερινή ενούρηση συχνά σταματά όσο περνά ο καιρός, οι τσακωμοί και τα χτυπήματα στο διάλειμμα είναι μέσα στην εκμάθηση των δυσκολιών της ζωής, όμως για ποιο λόγο να επιβάλλεται μια τέτοια προσπάθεια στο παιδί όταν ακόμη και μια – δυο συναντήσεις με έναν ψυχολόγο μπορούν να το ανακουφίσουν;
Πιθανόν, να φοβάστε ότι θα αμφισβητηθείτε στο ρόλο σας ως γονείς.
Ησυχάστε. Ο ψυχολόγος δεν είναι εκεί για να κρίνει εσάς ή να τον τρόπο ανατροφής του παιδιού σας.
Αυτό που έχει σημασία είναι η δική σας κινητοποίηση για να βοηθήσετε το παιδί σας που υποφέρει να ξεπεράσει τις δυσκολίες του.
Μη θεωρείτε ότι είστε υποχρεωμένοι να ενημερώνετε τους γονείς σας, την ευρύτερη οικογένεια και το σχολείο για την απόφασή σας να δείτε έναν ψυχολόγο. Πρόκειται για την ιδιωτική ζωή του παιδιού σας και είναι δική του απόφαση εάν θα μιλήσει ή όχι γι’ αυτό το ζήτημα. Δεν είστε υποχρεωμένοι να ενημερώνετε τη δασκάλα ούτε και κανέναν άλλο για τις οποιεσδήποτε εξελίξεις.
Επίσης, μη ζητάτε από το παιδί να σας δίνει λεπτομερή αναφορά των συναντήσεών του με τον ειδικό. Διαβεβαιώστε το για τη διακριτικότητά σας και ότι είναι δική του υπόθεση. Δείξτε του την εκτίμηση και το σεβασμό σας και συνοδέψτε το στις συναντήσεις αυτές.
Η παιδική ηλικία είναι μια πολύ ευάλωτη περίοδος. Το να αφήνουμε το παιδί με την όποια δυσκολία του αβοήθητο είναι σαν να του επιβάλλουμε να περπατά με ένα αγκάθι μέσα στο παπούτσι του. Αντίθετα, απευθυνόμενοι στον ψυχολόγο του επιτρέπουμε να αισθανθεί καλύτερα και να βγει από μια κατάσταση που το κάνει να υποφέρει. Η ηρεμία θα επέλθει πιθανόν μέσα από ορισμένες συνειδητοποιήσεις, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να αισθάνεστε ταπεινωμένοι ως γονείς ή ότι θα χρειαστεί να αλλάξετε τα πάντα στη ζωή σας.
Δείτε ακόμη:
Πώς προετοιμάζω το παιδί μου για την πρώτη επίσκεψη στον ψυχολόγο;
Μάθετε ΠερισσότεραΤι συμβαίνει στο γραφείο του ψυχολόγου: Tι να πω στο παιδί μου
«Μαμά, βαριέμαι να διαβάσω.»
Πώς να βοηθήσετε το παιδί σας με το σχολικό διάβασμα
Μία από τις συχνότερες αιτίες διένεξης ανάμεσα σε παιδιά και γονείς είναι η σχολική μελέτη. Τα παιδιά είναι άνθρωποι και οι άνθρωποι είναι από τη φύση τους αναβλητικοί και προτιμούν τη διασκέδαση από τη δουλειά. Εγκλωβισμένα όλη μέρα στους τέσσερις τοίχους μιας τάξης, το τελευταίο που θέλουν είναι να ανοίξουν πάλι βιβλίο. Τι γίνεται, λοιπόν, όταν το παιδί αρνείται να καθίσει για μελέτη και η υπομονή σας εξαντλείται;
Υπάρχουν πολλά που μπορείτε να κάνετε για να γίνει το παιδί σας πιο υπεύθυνο όσον αφορά τις σχολικές του υποχρεώσεις. Είναι σημαντικό να γίνει μια καλή αρχή, ήδη από την πρώτη δημοτικού. Όμως, αν αυτό δεν έχει συμβεί, ποτέ δεν είναι αργά.
Το μυστικό για να γίνεται κάτι σταθερά είναι να γίνει μέρος μιας ρουτίνας. Έτσι, το παιδί δε θα προβληματιστεί για το πότε θα μελετήσει. Θα ξέρει ότι έχει ένα πρόγραμμα να τηρήσει και τα πράγματα θα είναι πιο εύκολα για σας.
Συμφωνήστε σε μια σταθερή ώρα κατάλληλη για να ξεκινά η μελέτη. Συζητήστε μαζί εναλλακτικές λύσεις: λίγο μετά το φαγητό, πριν ή μετά το αγαπημένο τηλεοπτικό πρόγραμμα, μετά από μια ώρα παιχνίδι.
Περικόψτε την ενασχόληση με τις οθόνες. Κάντε ένα πρόγραμμα για την τηλεόραση και τον υπολογιστή. Για παράδειγμα, μία ώρα την ημέρα και ποτέ μετά τις επτά το βράδυ.
Ορίστε ένα σταθερό χώρο μελέτης. Το γραφείο στο δωμάτιό του είναι ιδανικό για το σκοπό αυτό, καθώς εκεί μπορεί να απλώσει βιβλία και σημειώσεις και κλείνοντας την πόρτα να περιορίσει τα ερεθίσματα που αποσπούν την προσοχή.
Ο βαθμός συγκέντρωσης ενισχύεται με συχνά και σύντομα διαλείμματα. Περίπου κάθε μισή ώρα για το δημοτικό και ανά μία ώρα για γυμνάσιο – λύκειο. Η πολύωρη μελέτη δυσκολεύει τη συγκέντρωση.
Όταν το παιδί ολοκληρώνει το διάβασμά του να ακολουθεί μια επιβράβευση (πχ. να παίξει με το αγαπημένο του παιχνίδι).
Παράλληλα, μπορείτε να του διδάξετε κάποιες τεχνικές μελέτης, όπως να μελετά τα πιο δύσκολα ή βαρετά μαθήματα στην αρχή που είναι πιο ξεκούραστο, να αποφεύγει την ‘παπαγαλία’, να κάνει επανάληψη, να υπογραμμίζει τα βασικά σημεία ενός κειμένου και να εντοπίζει τις έννοιες – κλειδιά.
Είναι ξεκάθαρο ότι το διάβασμα είναι ευθύνη του ίδιου του παιδιού. Δε διαβάζετε όλοι μαζί τα μαθήματα της επόμενης μέρας! Αυτό δε σημαίνει ότι αφήνετε το παιδί στη μοίρα του αλλά ότι παρεμβαίνετε μονάχα όπου χρειάζεται ανάλογα με την ηλικία του, πχ. περισσότερη βοήθεια στην πρώτη δημοτικού αλλά στην τετάρτη περισσότερη αυτονομία.
Είναι σημαντικό να μη μεταφέρετε δικές σας αγωνίες για το σχολείο στα παιδιά και να μην έχετε υπερβολικά υψηλές προσδοκίες. Δεν γίνεται και δε χρειάζεται να είναι όλοι πρώτοι και τέλειοι. Οι αρνητικοί χαρακτηρισμοί και οι συγκρίσεις με άλλα παιδιά ή τα αδέρφια δε βοηθούν καθόλου.
Είναι καιρός να αφήσουμε πίσω μας το μύθο που λέει ότι όσο πιο καλούς βαθμούς παίρνεις, τόσο πιο επιτυχημένος γίνεσαι. Επιστημονικές μελέτες αποδεικνύουν ότι ευτυχισμένοι και επιτυχημένοι δεν είναι αυτοί που αρίστευσαν στο σχολείο και τις σπουδές τους αλλά εκείνοι που ακόμη κι αν δεν τα πήγαιναν καλά, είχαν καλή σχέση με τον εαυτό τους και τους άλλους.
Δίνετε λοιπόν στο παιδί σας κάθε ευκαιρία να χαίρεται, να δημιουργεί, να κοινωνικοποιείται. Να θυμάστε ότι η κυρίως δουλειά σας ως γονείς είναι να του αναπτύξετε τα αισθήματα της αυτοεκτίμησης και της αυτοπεποίθησης. Αυτά αποτελούν τα καλύτερα και τα σημαντικότερα εφόδια στη ζωή και τα χαρακτηριστικά που κάνουν τους ευτυχισμένους και επιτυχημένους ανθρώπους!
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Φωνή της Πάρου” στο φύλλο 389, 3 Σεπτεμβρίου 2016.
Μάθετε ΠερισσότεραΤι συμβαίνει στο γραφείο του ψυχολόγου: Tι να πω στο παιδί μου
Είναι αρκετά συνηθισμένο ο γονιός να αγχώνεται πριν από μια πρώτη επίσκεψη του παιδιού στο γραφείο κάποιου ψυχολόγου και να μη γνωρίζει ακριβώς τι θα ήταν καλύτερο να πει στο παιδί του σχετικά. Παρακάτω παρουσιάζεται με απλό τρόπο ένας τρόπος προσέγγισης του θέματος για να βγάλει το γονιό από αυτή την άβολη θέση.
«
Στο ραντεβού αυτό ο ψυχολόγος δε θα σε εξετάσει όπως όταν πηγαίνουμε στον παιδίατρο. Δεν υπάρχουν εκεί βελόνες, στηθοσκόπια ή εμβόλια. Θα καθίσεις σε μια άνετη καρέκλα και θα συζητήσετε. Ο ψυχολόγος θα σε καλωσορίσει, θα είναι φιλικός και θα προσπαθήσει να σε κάνει να αισθανθείς άνετα.
Στην πρώτη σας συνάντηση ο γονιός σου μπορεί να είναι μέσα στο γραφείο μαζί σου και να συμμετέχει κι αυτός στη συζήτηση. Καμιά φορά χρειάζεται ο γονιός να βοηθήσει στο να εξηγήσει την κατάσταση και σε τι ακριβώς χρειάζεσαι βοήθεια. Στις επόμενες συναντήσεις ο γονιός μπορεί να περιμένει έξω από το γραφείο ενώ εσύ συζητάς μόνος σου με τον ψυχολόγο.
Ο ψυχολόγος μπορεί να σου κάνει ερωτήσεις ή να σε βάλει να συμπληρώσεις κάποια ερωτηματολόγια, να λύσεις κάποιο παζλ ή να ζωγραφίσεις. Αυτά βοηθούν τον ψυχολόγο να καταλάβει καλύτερα πώς σκέφτεσαι, αισθάνεσαι και μαθαίνεις.
Ενώ μιλάς γι’ αυτό που σε δυσκολεύει, μπορεί να παίζετε μαζί κάποια παιχνίδια. Οι ψυχολόγοι ξέρουν ότι το παιχνίδι μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να αισθανθούν πιο άνετα και να συζητήσουν πιο εύκολα.
Ο ψυχολόγος θέλει να ακούσει και για τα καλά πράγματα στη ζωή σου, όπως σε τι τα πηγαίνεις καλά και τι σου αρέσει να κάνεις. Μέρος της δουλειάς του είναι να βοηθά τα παιδιά να παρατηρήσουν τις δυνάμεις τους και να νιώσουν περήφανα για οτιδήποτε κάνουν καλά ήδη.
Στις συναντήσεις σας ο ψυχολόγος σου μπορεί να σου μάθει πράγματα σχετικά με τα συναισθήματα ή πώς να βοηθάς τον εαυτό σου να χαλαρώνει. Επίσης, μπορεί να σε βοηθήσει να μάθεις πώς να τα πηγαίνεις καλύτερα με τους άλλους. Κι ακόμη, μπορεί να σου δείξει πώς να κάνεις εξάσκηση σε κάτι που θέλεις να βελτιώσεις.
Ο ψυχολόγος σου μπορεί επίσης να σε βοηθήσει να βάλεις στόχους για τον εαυτό σου. Μπορεί να σου ζητήσει να έχεις μαζί σου ένα σημειωματάριο και να σημειώνεις τα συναισθήματά σου. Φέρνοντας αυτό το σημειωματάριο στις συναντήσεις σας θα σε βοηθήσει να δεις την πρόοδο που κάνεις
Μπορεί να έχεις συνάντηση με τον ψυχολόγο σου κάθε εβδομάδα για ένα διάστημα. Κάθε συνάντηση θα κρατάει περίπου 45 ή 50 λεπτά. Καθώς τα πράγματα θα πηγαίνουν καλύτερα για σένα, θα συναντιέστε λιγότερο συχνά μέχρι η εργασία σας μαζί να τελειώσει.
Το να δέχεσαι βοήθεια είναι έξυπνο
Δυσκολίες εμφανίζονται στη ζωή κάθε παιδιού. Μερικές φορές μπορείς να αντιμετωπίσεις μόνος σου μια δύσκολη κατάσταση ή με τη βοήθεια ενός γονιού ή ενός δασκάλου.
Εάν όμως χρειάζεσαι περισσότερη βοήθεια ή η δυσκολία μοιάζει πολύ μεγάλη για να τα καταφέρεις μόνος σου ή με κάποιο αγαπημένο σου πρόσωπο, το να συζητήσεις με έναν ειδικό είναι το πιο σωστό πράγμα που θα μπορούσες να κάνεις.
Κάθε φορά που στη ζωή σου εμφανίζεται μια δυσκολία, το εξυπνότερο είναι να αναλάβεις να την αντιμετωπίσεις.
»
Διαβάστε ακόμη:
Πότε θα ήταν καλό να πάω το παιδί μου στον ψυχολόγο