Νηπιαγωγείο: Πώς το παιδί μου θα τα καταφέρει
Νηπιαγωγείο. Συμβαίνει σε όλα τα παιδιά του κόσμου. Ωστόσο, εσείς νιώθετε ένα περίεργο συναίσθημα περηφάνιας αναμεμιγμένο με άγχος και φόβο. Πώς μπορείτε σαν γονείς να βοηθήσετε το παιδί σας να κάνει αυτό το μεγάλο άλμα από την ασφάλεια του σπιτιού στο νέο άγνωστο περιβάλλον του νηπιαγωγείου;
Κατ’ αρχήν, χρειάζεται να αποδεχτείτε την ιδέα ότι και για εσάς το ξεκίνημα στο νηπιαγωγείο αποτελεί ένα καινούριο στάδιο. Όσο περισσότερο το συνειδητοποιείτε, τόσο περισσότερο θα “επιτρέπετε” στο παιδί σας να μεγαλώσει, να στηριχθεί στις δυνάμεις του, να προχωρήσει στη ζωή του.
Μάθετε στο παιδί σας να είναι αυτόνομο σε σχέση με τις σωματικές του ανάγκες. Θα πρέπει να γνωρίζει αν έχει μέσα στο τσαντάκι του φαγητό και νερό, πού μπορεί να πιει νερό στο σχολείο του, πού βρίσκονται οι τουαλέτες και πώς να τις χρησιμοποιεί.
Εξηγήστε του τους νέους ρυθμούς της ζωής του. Έτσι, θα ξέρει ότι δεν το πετάτε μόνο του σε έναν άγνωστο κόσμο. Ενημερώστε το για την ώρα του πρωινού ξυπνήματος, την ώρα που πρέπει να βρίσκεται στο σχολείο του, το όνομα της δασκάλας του, πόσα διαλείμματα θα έχει και τι ώρα θα πηγαίνετε να το παίρνετε όταν σχολάσει. Πείτε του ότι θα ανακαλύψει και θα μάθει ένα σωρό ενδιαφέροντα πράγματα και ότι θα αποκτήσει νέους φίλους. Εκμεταλλευτείτε ακόμη την ευκαιρία και μιλήστε του για τη δουλειά σας και τις υπόλοιπες καθημερινές ασχολίες σας όπως και τις αντίστοιχες του συζύγου. Όσο περισσότερο το παιδί αισθανθεί ότι οι ασχολίες σας σας ενδιαφέρουν, τόσο ευκολότερα θα προσαρμοστεί στο νηπιαγωγείο και θα του αρέσουν τα νέα του ενδιαφέροντα.
Αφήστε το παιδί να γνωρίσει μόνο του τα άλλα παιδάκια στο νηπιαγωγείο. Μη μένετε εκεί πολλή ώρα όταν το πηγαίνετε το πρωί. Εάν κλαίει, ξεπεράστε μπροστά του τη δική σας συγκίνηση και επισπεύστε την αναχώρησή σας. Το παιδί σας είναι σε ηλικία που πρέπει να πάει σχολείο. Να είστε τρυφερές αλλά και αποφασιστικές: “Καταλαβαίνω πως ανησυχείς επειδή είναι όλα καινούρια, αλλά αυτό το θέμα το έχουμε κουβεντιάσει. Έχεις μια καλή δασκάλα που θα σου μάθει καινούργια πράγματα και θα κάνεις νέους φίλους. Όταν θα έρθω να σε πάρω, θα μου πεις πώς πέρασες τη μέρα σου εδώ.”
Αποφύγετε να του πείτε “να συμπεριφέρεται σαν μεγάλος” καθώς μπορεί να θυμώσει και να σας απαντήσει ότι “είναι μικρός και δε θέλει να γίνει μεγάλος”, να έχετε δηλαδή το αντίθετο αποτέλεσμα.
Όταν πάτε να το πάρετε στο σχόλασμα, πείτε του πόσο χαρούμενη νιώθετε που το ξαναβλέπετε. Μην το πιέσετε να σας πει πώς πήγε η μέρα του. Αν σας αναφέρει ότι είναι λυπημένο ή δυστυχισμένο, ακούστε το προσεκτικά. Βοηθήστε το να σχετικοποιήσει τη δυσκολία μιλώντας για το δικό σας ξεκίνημα στο σχολείο. Πείτε του (αν χρειαστεί) ότι κι εσείς στην αρχή τα βρήκατε λίγο δύσκολα αλλά μετά όλα έφτιαξαν.
Βρείτε το χρόνο να συζητήσετε με τη δασκάλα και να σας ενημερώσει σχετικά με την προσαρμογή του παιδιού σας. Εάν είναι εφικτό, να πηγαίνει κάπου κάπου και ο πατέρας του να το παίρνει από το σχολείο. Είναι ένας τρόπος να δείξετε στο παιδί ότι κι εκείνος αποδέχεται αυτή την αλλαγή της ζωής του και πως δεν “πετάει” το παιδί του σε έναν άγνωστο κόσμο.
Το βράδυ να βάζετε το παιδί πιο νωρίς για ύπνο. Προετοιμαστείτε για έναν ρυθμό ζωής πιο αυστηρό και συγκρατημένο. Όταν πλέον θα βγαίνετε τα βράδια σε φιλικά ή συγγενικά σπίτια καλό θα ήταν να μην το παίρνετε μαζί σας. Αποφύγετε να πέσετε στη συνηθισμένη παγίδα όταν ξεκινά το νηπιαγωγείο: το παιδί νιώθει τόσο εξαντλημένο, που παλεύει με την κούρασή του, αρνείται να πέσει στο κρεβάτι του και τελικά δεν μπορεί να κοιμηθεί. Μην υποχωρείτε. Ακόμη, μπορείτε να σηκώνεστε λίγο νωρίτερα το πρωί για να αναπληρώνετε το χρόνο που δεν περάσατε το βράδυ με το παιδί. Είναι προτιμότερο να περνάτε περισσότερο χρόνο και να τρώτε ένα καλό πρωινό όλοι μαζί, παρά να ξενυχτάτε το βράδυ.
Σχετικά Άρθρα
Αντίσταση στη θεραπεία: γιατί συμβαίνει;
Γιατί οι άνθρωποι προβάλλουν αντίσταση στο να ξεκινήσουν ψυχοθεραπεία; Είναι...
Ψυχική ανθεκτικότητα: Πώς θα ανταπεξέλθουμε στις δυσκολίες
Ψυχική ανθεκτικότητα σημαίνει να είμαστε ικανοί να προσαρμοζόμαστε αποτελεσματικά...