«Πότε θα ήταν καλό να πάω το παιδί μου στον ψυχολόγο;»

Τα παιδιά, μπορούν, όπως και οι ενήλικες, να ωφεληθούν από μια επίσκεψη στον ψυχολόγο. Ο ψυχολόγος μπορεί να βοηθήσει το παιδί να αποκτήσει ικανότητες επίλυσης προβλημάτων όπως και να του διδάξει τη σημασία της αναζήτησης βοήθειας. Ο ψυχολόγος μπορεί να βοηθήσει παιδιά και τις οικογένειές τους να αντιμετωπίσουν το στρες και μια σειρά συναισθηματικών ζητημάτων και ζητημάτων συμπεριφοράς.

Πολλά παιδιά χρειάζονται βοήθεια να αντιμετωπίσουν το σχολικό άγχος, το στρες λόγω εξετάσεων, το σχολικό εκφοβισμό ή την βλαβερή επιρροή μιας ομάδας συνομηλίκων. Άλλα παιδιά χρειάζονται βοήθεια να επικοινωνήσουν τα συναισθήματά τους σε σχέση με οικογενειακά θέματα, ειδικά στην περίπτωση κάποιας μεγάλης αλλαγής.

Σημαντικά γεγονότα ζωής – όπως ο θάνατος ενός μέλους της οικογένειας, ενός φίλου ή ενός κατοικίδιου, ένα διαζύγιο ή μια μετακόμιση, μία σοβαρή ασθένεια μέσα στην οικογένεια, κάποιο περιστατικό κακοποίησης ή τραύμα – μπορούν να πυροδοτήσουν στρες το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε δυσκολίες στη συμπεριφορά, στον ύπνο, αλλαγές στη διάθεση ή την όρεξη και στη σχολική και ακαδημαϊκή επίδοση του παιδιού.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, δεν είναι ξεκάθαρο τι προκάλεσε την απότομη απόσυρση του παιδιού, το άγχος, τη λύπη, το θυμό ή τη διαρκή αναστάτωση. Εάν, όμως, αισθάνεστε ότι το παιδί σας πιθανόν να αντιμετωπίζει κάποια συναισθηματική δυσκολία ή δυσκολία στη λειτουργική του συμπεριφορά, ή χρειάζεται βοήθεια για να ανταπεξέλθει σε ένα δύσκολο γεγονός που βιώνει, εμπιστευτείτε το ένστικτό σας.

Σημάδια ότι το παιδί μπορεί να ωφεληθεί βλέποντας έναν ψυχολόγο μπορεί να είναι:

• αναπτυξιακή καθυστέρηση στο λόγο, στην κινητικότητα ή την εκπαίδευση τουαλέτας
• μαθησιακές δυσκολίες
• δυσκολίες στην προσοχή και τη συγκέντρωση (όπως στη ΔΕΠ-Υ)
• δυσκολίες στη συμπεριφορά (πχ. υπερβολικός θυμός, διαταραχές στην πρόσληψη τροφής, βρέξιμο του κρεβατιού)
• μια αξιοσημείωτη πτώση στην ακαδημαϊκή επίδοση, ειδικά εάν το παιδί συνήθως είχε καλές επιδόσεις και βαθμολογίες
• επεισόδια στενοχώριας, κατάθλιψης και συχνού κλάματος
• κοινωνική απόσυρση ή απομόνωση
• να είναι θύμα ή θύτης σχολικού εκφοβισμού άλλων παιδιών
• υπερβολικά επιθετική συμπεριφορά (όπως δαγκωνιές, κλωτσιές και χτυπήματα)
• αιφνίδιες αλλαγές στη διατροφική συμπεριφορά (ειδικά στους εφήβους)
• αϋπνία ή αυξημένη υπνηλία
• πολλές σχολικές απουσίες ή συχνή αργοπορία
• εναλλαγές στη διάθεση (χαρούμενο τη μια στιγμή, αναστατωμένο την επόμενη)
• ανάπτυξη ή αύξηση δυσφοριών (πχ. πονοκέφαλοι, στομαχόπονοι ή γενικότερη αδιαθεσία) παρά την ιατρική διάγνωση περί οργανικής ευρωστίας
• διαχείριση μιας σοβαρής, ανίατης ή χρόνιας ασθένειας
• σημάδια από χρήση αλκοόλ, ναρκωτικών ή άλλων ουσιών
• δυσκολίες συμπεριφοράς και συναισθηματικές δυσκολίες έπειτα από χωρισμό, διαζύγιο ή μετακόμιση
• θέματα που σχετίζονται με πένθος
• σωματική, συναισθηματική ή σεξουαλική κακοποίηση ή άλλα τραυματικά για το παιδί γεγονότα.

Ακόμη και τα παιδιά τα οποία δε βρίσκονται ακόμη σε σχολική ηλικία θα μπορούσαν να ωφεληθούν από μια επίσκεψη στον ψυχολόγο, εάν υπάρχει μια σημαντική καθυστέρηση στην κατάκτηση αναπτυξιακών ορόσημων, όπως το περπάτημα, η ομιλία, η εκπαίδευση στην τουαλέτα, και εάν υπάρχουν ανησυχίες σχετικά με αυτισμό ή άλλες αναπτυξιακές διαταραχές.

Διαβάστε ακόμη:

Πώς προετοιμάζω το παιδί μου για την πρώτη επίσκεψη στον ψυχολόγο

Τι συμβαίνει στο γραφείο του ψυχολόγου: Τι να πω στο παιδί μου